Mezarlıktan eve geldikten sonra Özgür’ü babaannesine teslim etmiş, Nerissa’dan bir bilgisayar rica etmişti. Nerissa laptopunu getirdi. Hazan bilgisayarın başına oturdu. Birkaç gündür üniversitede tesadüf eseri tanıştığı profesöre ulaşmaya çalıyordu. Elinde adı ve soyadından başka bir şey yoktu. Ne yazık ki verdiği kart artık yoktu. Karşısına birçok aynı isim çıkmış, hepsini tek tek aramıştı. Geriye sadece üç kişi kalmıştı. Hepsini tek tek arayıp 2001-2002 yılları arasında İzmir'de bulunup bulunmadıklarını sormuştu.
Geriye kalan iki kişi son şansıydı. Yine aynı heyecanla numarayı tuşladı. Gelen sesle birlikte Hakan Solmaz ile görüşmek istediğini söyledi. Birkaç saniyelik beklemenin ardından duyduğu erkek sesiyle derin bir nefes alıp söze girdi.
"Alo iyi günler! Ben sizi bir şey sormak içi
