[C]hapter Twenty Seven
“UUHG~”
Ang tanging tinatangis ko habang unti-unti niyang binabaon ang t**i niya sa makipot kong butas. Hindi ko alam kung mapagkakasya niya sa butas ko ang katabaan ng t**i niya. Sobrang sakit---walang kasing sakit.
"Aray. Ma-masakit po." Gusto ko siyang pigilan pero hindi ko magawa dahil sa posisyon ng pagkakapapupot ng kadena sa akin.
"Putang ina bata. Magtiis ka! Hindi pwedeng hindi ka masaktang gago ka. Dapat maramdaman mo kung paano ko wawarakin ang butas mo!" Sobrang nakapadominante ng pagkakasabi. Wala na rin paraan para mapigilan ko siya.
Gustong gusto kong makantot ako ng aking amo.
Ang sabi kasi---at ang pagkakaalam ko rin, masakit lang naman sa umpisa pero sasarap din naman.
Pero sa kalagayan ko ngayon---hindi ko alam kong ma-spotan ko ang sinasabi
