ร่างสวยวิ่งออกมาไม่นานก็ยืนหอบแฮ่ก เด็กสาวหันไปมองด้านหลังใบหน้าก็พลันบูดบึ้ง เธอวิ่งออกมาขนาดนี้เขาควรวิ่งตามมาสิ ไม่ใช่เงียบหาย ภายในใจของหลินหลินเริ่มขุ่นมัวกับการกระทำของสามี
เด็กเอ็นเจ้ามารยาปวดหัวถึงขั้นกุมขมับ เขาจะตามมาง้อเธอหรือเปล่านะ!
“ทำไมไม่ตามมาง้อ เชอะ หลงเชื่อยัยพวกนั้นแล้วสินะ เสียดายความกร้าวใจเสียจริง” เด็กสาวเดินกอดอกสะบัดสะบิ้งไปจนถึงตลาด ทว่ายังไม่พบวี่แววของสามี
ความน้อยใจแล่นลิ่วทั่วกลางอก รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาเล็กน้อย หลินหลินรีบสลัดความรู้สึกเหล่านั้นทิ้งอย่างรวดเร็ว เธอไม่ควรรู้สึกแบบนี้
“ห้ามเชียวนะหลินหลิน แกจะหลงรักแขกไม่ได้เด็ดขาด เจอแค่นี้ทำอ่อนไหวไปได้” เธอบ่นกับตัวเองไปเรื่อยจนกระทั่งถึงธนาคาร อาจเพราะอาชีพที่เคยทำนั้นไม่ควรมีความรัก
ตลอดเวลาที่ผ่านมาจึงไม่เคยคบหากับใครจริงจัง ความรักเป็นแบบไหนไม่รู้ เธอใช้คำนี้ออดอ้อนแขกมาหลายต่อหลายคน ทว่าไม่เคยร
