บทที่15.ง้อ

1500 Words

“อยากโดนทำโทษหรือไง พูดแบบนี้น่ะ ต้องปรับจูบซัก10ที” กัมปนาทกระซิบขู่ เมื่อสะบันนงาแทนตัวเอง ด้วยสรรพนามห่างเหิน          “แต่...”          “ไม่มีแต่ แค่ผมกับสะบันงา...คนอื่นไม่เกี่ยว” กัมปนาทกล่าวเสียงหนัก เขาจะต้องก้าวผ่านอุปสรรคไปได้ หากเขาและเธอใจตรงกัน          “ค่ะ..พี่ปืน”          “ถ้าอยากโดนจูบ เรียกคุณเหมือนเดิมนะ เดี๋ยวผมจัดให้ เอาให้ลือกันไปทั้งตลาดว่าไกด์รูปหล่อปล้ำจูบแม่ค้าก๋วยเตี๋ยว” กัมปนาทสัพยอกเสียงร่าเริง หลังสลัดความกังวลทิ้งไป เขาหันมาให้ความสนใจหญิงสาวตรงหน้า ไม่อยากเสียเวลากับเรื่องที่ยังมาไม่ถึง          “บ้า!!” สะบันงาสะบัดใบหน้าพรืด อายจนหน้าชา รีบลุกหนี แต่ก็ยังได้ยินเสียงหัวเราะของกัมปนาทดังไล่หลังมา “พี่ปืน… อากาศร้อนคงไม่ชิน เช็ดหน้าเช็ดตาเสียหน่อยจ้ะ สะบันงาเอาผ้าสะอาดมาให้” กัมปนาท ยิ้มหวานจนสะบันงาตาพร่า รอยยิ้มใสกระจ่างใสของชายหนุ่ม ทำให้สะบันงาเริ่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD