ฉันก้าวขาถอยหลังหนีอัตโนมัติ ก่อนจะตอบ “ไปบ้านเอวามาค่ะ”
“ทั้งวัน ?” คุณป๋ายังคงตามต่อ
“....ค่ะ” ฉันไม่ได้บอกว่าออกไปดูหนังที่ห้างด้วยเพราะไม่อยากจะคุยอะไรยืดยาว
“ทำไมถึงไม่เอาโทรศัพท์ไป ?”
“หนูลืมค่ะ”
“ลืมหรือตั้งใจไม่เอาไปด้วยกันแน่ ?” คุณป๋าขยี้ถามอย่างรู้ทัน แน่นอนถ้าฉันไม่ยอมรับซะอย่างคุณป๋าก็ทำอะไรไม่ได้
“ลืมค่ะ” ฉันยืนกรานตอบคำเดิม
“เมื่อก่อนเวลาจะไปไหนเธอจะรายงานฉันทุกอย่าง แล้วทำไมไม่รายงาน !!”
“หนูคิดว่ามันคงไม่ได้จำเป็นอะไร”
“เธอบอกให้ฉันเป็นเหมือนเดิม แต่เธอกลับเป็นคนที่เปลี่ยนไปซะเอง หึ!!” คุณป๋าพูดก่อนจะหัวเราะในลำคอออกมาเบาๆ
ฉันไม่ได้โต้ตอบอะไร แต่กลับกำมือแน่นจนเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ
“ทำไมไม่ให้ไอ้กล้าขับรถให้ ?”
“หนูชอบขับรถเองมากกว่าค่ะ” คำพูดของฉันทำให้คุณป๋าที่ไม่ค่อยพอใจอยู่แล้ว ยิ่งไม่พอใจมากขึ้นอีก
“หนูจะย้ายกลับไปอยู่ในที่ของหนู” ฉันยืนกรานเ
