กริ่ง~ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น แต่ไม่ใช่เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ฉัน ฉึนจึงมองหา เมื่อเจอกับโทรศัพท์ของคุณป๋าฉันก็หยิบขึ้นมาดู หน้าจอโชว์ชื่อว่า ฮาน่า
ฉันมองไปที่ประตูห้องน้ำ ก่อนจะจะกดรับสายอย่างถือวิสาสะ
( อาหิรัญอยู่ไหนคะ ฮาน่ามาหาที่บ้านไม่เจอเลย )
( หรอคะ...)
( แกเป็นใคร !!) พอฮาน่าได้ยินเสียงของฉันมันก็ตวาดทำทันที คงไม่คิดละสิว่าจะมีผู้หญิงรับสาย
( แล้วใครกันนะที่จะมารับโทรศัพท์แทนหิรัญได้ ) ฉันสวมรอยเป็นคนอื่น ฮาน่ามันคงจำเสียงฉันไม่ได้แน่ๆ
( ฉันต้องการจะคุยกับอาหิรัญ )
( หิรัญอาบน้ำอยู่น่ะ เขาคงจะเหนื่อย...ทำกับฉันไปตั้งหลายรอบแหนะ )
( อย่างแกก็คงได้ใช้แค่ปาก อย่ามาพูดอวดนักเลย !!)
( อุ้ย! แค่ปากอะไรหรอ หิรัญเขาสอดใส่เข้ามาในตัวของฉันเลยต่างหาก ) ฉันหัวเราะเยาะเย้ยเบาๆ แล้วพูดต่อ ( คนที่ใช้แค่ปากเป็นเธอหรือเปล่านะ )
จู่ๆ สายก็ถูกตัดไปเฉยเลย แม่นั่นคงจะหัวเสีนไม่เบาที
