“แล้วกบตัวนั้น คุณเอามาจากไหน” ชี้มือไปที่กบตัวอ้วนในมือของแม่มดสาว
ราณียิ้มหวาน “ฉันเจอมันอยู่แถวๆ กระถางต้นไม้น่ะ มันอ้วนน่ารักดีเลยเอามาเล่น แต่ฉันจะกลับแล้ว คุณช่วยเอามันไปปล่อยหน่อยสิ” เธอส่งกบให้ลูกสมุนคนหนึ่งของเสี่ยเจียง
“ได้ครับ ผมจะเอาไปปล่อยเอง”
เขาจะเอามันไปปล่อยลงหม้อ... เย็นนี้จะสั่งให้ห้องครัวต้มยำกบเป็นกับแกล้มเหล้าให้เจ้านาย เสี่ยเจียงชอบกินกบ
“ถ้าอย่างนั้นเราสองคนพี่น้องขอตัวกลับก่อนนะ”
ก้องเกียรติโอบไหล่ราณีพาเดินออกไปจากห้อง เมื่อพ้นประตูเขาก็หันมาถามแม่มดสาวทันที
“แล้วเสี่ยเจียงล่ะ เธอจัดการมันแล้วเหรอ”
“กบ... กบตัวนั้นไง เสี่ยเจียง” ราณีบอกผู้เป็นนาย
ก้องเกียรติเบิกตากว้าง ก่อนจะหัวเราะลั่น
“โอ้ว ราณีนี่คุณสาปเสี่ยเจียงให้เป็นกบเหรอ”
“เขาขอพรจากราณี สิ่งแลกเปลี่ยนคือการกลายเป็นกบ อย่าถามว่าเขาขอพรอะไร มันเป็นความลับของแม่มด”
แม่มดสาวยิ้มตาพราว ไม่
