“พะ...พี่นนท์จะทำอะไรเหรอคะ”
เสียงหวานใสเอ่ยถามตะกุกตะกัก เธอถูกเขาช้อนตัวอุ้มขึ้นมาบนเตียง แม้กระทั่งเสียงเคาะประตูที่หน้าห้องก็ยังไม่อาจขัดขวางพวกเขาได้
“ไม่รู้จริงๆ หรือแกล้งไม่รู้กันครับ หืม?” น้ำเสียงที่ตอบกลับมาเองก็อ่อนนุ่มและอ่อนหวานไม่แพ้กัน
จริงอยู่ว่าร่างเล็กรอคอยวันและเวลานี้มาตลอด ทว่าพอถึงคราวที่จะได้เจอของจริง เธอก็แอบหวาดหวั่น ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังไม่ได้อาบน้ำและเตรียมตัวตามที่คุณย่าสอนสั่งมาเลยสักนิด
“ระ...รอก่อนได้ไหมคะ” เธอใช้สองแขนดันตัวเขาเอาไว้ นนท์นธีชะงัก เขาไม่อยากจะรออีกต่อไปแล้ว
“หวานจะทำอะไรเหรอ”
“ก็...ผู้หญิงมีสิ่งที่ต้องเตรียม...”
หวานเย็นหมายถึงชุดนอนและชุดชั้นในสุดเซ็กซี่ รวมถึงน้ำหอมกลิ่นเย้ายวนใจผู้ชายที่คุณย่าเตรียมมาให้เธอใช้เผด็จศึกเขานั่นเอง
“แต่พี่รอไม่ไหวอีกแล้ว”
สิ้นคำพูดนั้น เขาก็ปัดแขนเธอออกแล้วประกบปากจูบทันที มือหนาข้างหนึ่งรวบแขนเล็
