บทที่ 5
785 Words
หมอตกใจและเครื่องมือผ่าตัดในมือตกลงไปที่พื้น
เมื่อเห็นชายที่มีใบหน้ามืดมนราวกับจะฆ่าใครซักคน หมอก็กลัวจนไม่กล้าพูดอะไรสักคำ
ไม่มีใครยกเว้น Matt Lu ที่จะทำสิ่งนี้
ราวกับว่ามีลมหนาวพัดเข้ามา แมตต์มาที่โต๊ะผ่าตัด ยกมือขึ้นและบีบคอของแนนซี่โดยตรง และกัดฟันแน่นและพูดอย่างดุเดือดว่า “แนนซี่ หยวน ผู้ให้ไส้แก่คุณเพื่อฆ่าลูกของฉัน!”
แนนซี่จ้องไปที่ชายที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้น ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความตกใจและตื่นตระหนก แต่ก่อนที่เธอจะพูดได้ เธอหลับตาลงโดยตรงด้วยผลของยาสลบ
"ไอ้บ้า!" แมตต์เตะโต๊ะผ่าตัดข้างๆ เขา แล้วถาดยาก็ตกลงกับพื้น
“คุณ....คุณลู...” หมอรู้จักเขา เขาจึงพูดอย่างระมัดระวัง
“ใครจะกล้าทำแท้งให้แนนซี่ หยวน ฉันจะทำลายทั้งโรงพยาบาล!” แมตต์ชำเลืองมองเจ้าหน้าที่พยาบาลที่กำลังหวาดกลัวอย่างเตือน จากนั้นจึงหันไปรับแนนซี่และเดินออกไป
แนนซี่ หยวนถูกปลุกให้ตื่นด้วยแรงกระแทก
เมื่อเธอลืมตาขึ้นและเห็นแมตต์อยู่บนร่างของเธอ เธอก็เบิกตากว้างอย่างตกใจ “แมตต์ ลู คุณกำลังทำอะไร ออกไป!”
เธอผลักเขาแรงๆ แต่มันก็เปล่าประโยชน์ และไม่มีอะไรที่เธอสามารถทำได้
“คุณไม่อยากทำแท้งเหรอ ฉันจะช่วยเอง! ฟรี!” แมตต์ยิ้มอย่างชั่วร้าย
“แมตต์ แมตต์ ลู หยุด... เด็กคนนั้น…” แนนซี่ร้องขอความเมตตาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา และน้ำตาแห่งความกลัวก็ไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้
ด้วยวิสัยทัศน์ที่แตกแยก เธอเห็นการจัดแสดงรอบๆ ตัวเธอ และเธอรู้ว่านั่นคือคฤหาสน์เก่าของ Lu
แม้ว่าเธอจะไม่กลัวที่จะถูกคนอื่นพบ แต่เธอก็ยังกลัวว่าเด็กจะได้รับบาดเจ็บในกรณีที่... เธออาจไม่ต้องการลูก แต่เธอไม่สามารถปล่อยให้ถูกดูหมิ่นเช่นนี้ได้
"หุบปาก!" แมตต์ตะโกนใส่เธอและยกมือขึ้นบีบกรามของเธอ “อีตัว! เพชฌฆาต! คุณโหดร้ายมาก โหดร้ายพอที่จะฆ่าลูกของคุณเอง!”
แนนซี่ส่ายหัวอย่างหมดหวัง เธอพยายามอธิบาย แต่ขากรรไกรของเธอถูกบีบจนไม่สามารถพูดอะไรได้
จู่ๆก็มีเสียงเคาะประตู “แมตต์ แมตต์อยู่ที่นั่นไหม พวกเขาบอกว่าแนนซี่อยู่กับคุณ ฉันเลยมารับเธอที่นี่”
มันเป็นเสียงของเจซ
โฮปส่องประกายในดวงตาของแนนซี่ เธอจึงผลักแมตต์แรงๆ อีกครั้ง แต่เขาดันมือของเธอไป “ฮ่าๆ เขามาเงียบๆ เร็ว!”
เขายังคงเคลื่อนไหวอย่างดุเดือดกับเธอ
แนนซี่ หยวนกรีดร้องและเป็นลมหลังจากที่เขาพูดจบ
“นี่คือผลของการทรยศของเจ้า!” เขาเปิดประตูและเดินออกไป
มีกลิ่นแรงของตัณหาในอากาศ
เจซขมวดคิ้ว “แนนซี่ คุณอยู่ที่นั่น ช่วยพูดอะไรหน่อย”
“เธอสะดวกเกินไปที่จะพูดตอนนี้” แมตต์พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“แมตต์ ลู เจ้าสัตว์ร้าย! ไม่กลัวการลงโทษยุติธรรมหรือ?” เจซรู้อยู่แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ใบหน้าของเขายังคงแดงก่ำด้วยความโกรธ
ถ้าเขาไม่ได้ตาบอด เขาจะลุกขึ้นและโบกมือให้แมตต์
แมตต์เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “การลงโทษยุติธรรม? คุณฆ่าแม่ผู้บริสุทธิ์ของฉัน คุณไม่กลัวการลงโทษยุติธรรมหรือ”
เจซกำมือและเยาะเย้ยทันที "ใช่! ฉันฆ่าแม่ของคุณ ฉันไม่เพียงแต่ฆ่าเธอ ฉันยังขยี้ตาเธอด้วย! เธอเป็นเพียงผู้หญิงเลวที่ได้เห็นบางสิ่งที่เธอไม่ควรมี! ผู้หญิงในชนบท เธอกล้าดียังไง" สู้กับแม่ของข้า นางสมควรตาย!”
มือของแมตต์กำหมัดแน่น นัยน์ตาคู่หนึ่งเต็มไปด้วยความเกลียดชัง "เจซลู่ ในที่สุดเจ้าก็เผยโฉมหน้าที่แท้จริงของเจ้าออกมา?"
“ฮึ่ม! คุณคิดว่าฉันอยากเป็นผู้ชายที่โง่เง่าไปวันๆ หรือเปล่า ถ้าไม่อย่างนั้น แนนซี่ หยวนของคุณจะเชื่อฉันได้อย่างไร แม้ว่าดวงตาของ Jace จะดูหม่นหมอง แต่ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาซึ่งอ่อนโยนอยู่เสมอ กลับกลายเป็นว่าดุร้ายเป็นพิเศษในเวลานี้
แมตต์ไปคว้าคอของเจซ ดวงตาสีแดงของเขาเกือบจะหยดเลือด แมตต์กัดฟันและพูดว่า “เจซลู่ ไม่ใช่แค่ขาและตาของคุณเท่านั้นที่จะถูกทำลาย คุณควรถูกทำลายด้วย!”
หลังจากเสร็จสิ้น เขาก็ยกกำปั้นขึ้นไปยังวิหารของเจซ "ตกนรก!"
- Writer
