เพราะคำยืนกรานของโม่หรานที่ไม่ยอมรับหลินหลงเข้าจวนทำให้หลินอ๋องนั่งไม่ติด หลังจากออกจากตำหนักหนิงกงเขาจึงตรงไปเฝ้าฮ่องเต้ที่ตำหนักเฉียนชิงโดยไม่ได้นำพระชายาของตนเองไปเข้าเฝ้าด้วย
ยามนี้พระชายาหลินอ๋องจึงต้องกลับจวนก่อนพระสวามี นางเดินออกจากตำหนักหนิงกงด้วยความคับแค้นใจ วันนี้ถูกโม่หรานหักหน้าไม่พอ ยังมีสายตาเยาะหยันที่หลินจื่อเว่ยมองมาที่นางโดยไม่ปิดบังนั่นอีก
สาวใช้ทั้งสองของพระชายาหลินอ๋องเสี่ยวมี่และเสี่ยวมิ่งรอเจ้านายของตนเองอยู่ด้านนอกตำหนัก เมื่อเห็นท่าทางอ่อนแรงของพระชายาหลินอ๋องจึงรีบเข้าไปประคอง
พระชายาหลินอ๋องมองบ่าวทั้งสองแล้วเอ่ยถามเรื่องที่นางสั่งการเอาไว้ทันใด
"สำเร็จหรือไม่ ข้าทนไม่ได้แม้แต่วันเดียวที่จะเห็นหน้าของนางอีกต่อไป"
เสี่ยวมี่ขยับริมฝีปากชิดใบหูผู้เป็นนาย
"ไม่มีอันใดผิดพลาดเจ้าค่ะ องค์หญิงฉางผิงรับน้ำใจพระชายาแล้วเจ้าค่ะ"
พระชายาเลี่ยงลี่ยิ้มเหี้ยมโหดออกมาทั
