SCENE – JOSEPH 3: งาน (แต่ง) ปะทะฝีปาก

1465 Words

2 วันต่อมา และแล้ววันนี้ก็มาถึงวันที่เป็นความฝันของผู้หญิงหลายคน วันที่ผู้หญิงหลายคนอยากมีงานแต่งงานหรูหรา แขกร่วมงานสาบานมากมายงานที่ไม่ว่าใครก็อยากให้มันเกิดขึ้น แต่มันเป็นวันที่ฉัน...อยากตาย!! แต่!! ฉันยังตายไม่ได้!! ไม่ได้เด็ดขาดโว้ยยยย คนห่าอะไรย้อนแย้ง ฮืออออ “เจ้าสาวค่ะช่วยทำหน้าตาดีหน่อยค่ะวันมงคลนะคะไม่ใช่วันงานสวดพระอภิธรรม” แม้ว่ามันจะไม่ใช่งานศพแต่สำหรับฉันมันไม่ต่าง!! แงง T^T “เจ้ไม่เข้าใจหรอกค่ะ!” ฉันบอกกับช่างหน้าที่มาแต่งหน้าให้กับฉันในงานวันนี้ วันนี้เป็นงานแต่งงานของฉันและไอ้แก่โจเซฟที่พ่อแม่เขาบังคับขืนใจฉันนน มาแต่งงานกับลูกแม้จะแลกกับเงินหลายล้าน...ไม่สิ หลายร้อยล้านต่างหาก เอาว่ะ!! อย่างน้อยฉันก็เป็นคนมีทุกข์แต่ร่ำรวยโว้ยยยยยย “ค่ะ เจ้ไม่เข้าใจ...ไม่เข้าใจว่าทำไม่อยากแต่งกับคุณเซฟเทพบุตรนะน่ะนังหนู” “ทะเทพบุตร?” นั่นน่ะมันพ่อปลาไหลไอ้แก่หัวงูชัด ๆ “ช่ายยยย ใคร ๆ ก็ใฝ่ฝันอยากแต่งงานกับเขาทั้งนั้นแหละจ้า” “งั้นเจ้มาแต่งแทนหนูไหม?” ติ๊ด! ติ๊ด! “เออ ๆ ล้อเล่นเว้ย! ล้อเล่น!” ที่ฉันพูดขึ้นแบบนี้เพราะไอ้นาฬิกาเฮงซวยมันเกือบทำงานซะแล้ว สองวันที่รอดไปได้ไม่ใช่ว่าฉันไม่พยายามปลดล็อกมันแต่แค่เสียบยูเอสบีปุบ!มันก็ร้องปับ!! มันเกือบระเบิดใส่ช้านนน ตั้งหลายรอบอะ T^T “ท่าทางหนูจะบ้านะคะเนี่ย?” เจ้แต่งหน้าพูดขึ้นเมื่อฉันโวยวายคนเดียว “ค่ะ หนูบ้าและเมื่อแต่งงานเสร็จหนูจะบ้ากว่านี้อี๊ก!” ก๊อก ๆ “เจ้าสาวเตรียมตัวค่ะ...” เสียงเคาะประตูก่อนจะมีเสียงจากด้านนอกดังนั่นเป็นเสียงแห่งนรกชัด ๆ งานแต่งงานวันนี้เป็นงานเดียว...จัดงานเลี้ยงเซ็นทะเบียนสมรถ (ไม่ได้อยากเซ็น) ก็กินเลี้ยงและเข้าห้องหอเลย โคตรรีบบ้านนี้กลัวไม่มีหลานสืบสกุลอะไรขนาดนั้นเผลอ ๆ ตาแก่โจเซฟมันไปไข่ทิ้งไว้ไหนบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้มันยิ่งมัว ๆ อยู่ไม่ใช่แต่งปุบมีคนอุ้มลูกมาหานะ แบบนั้นฉันไม่ไหวววววว ตึก...ตึก...ตึก... กึก! ฉันเดินมาก่อนจะมาหยุดที่หน้าประตูเข้างานแต่งงานของฉัน... “พร้อมนะคะ” “ไม่พร้อม” ฉันตอบทันทีเมื่อสตาฟของงานถามฉัน “ไปกันเลยค่ะ^^” แล้วจะถามเพื่อออออออ แกร๊ด!!! “เจ้าสาวววววว มาแล้ววววว จ้า!!!!!” เสียงประตูเปิดพร้อมเสียงส่งสัญญาณของทีมงานแต่ง ฉันเดินไปตามทางพรมแดงที่ปูนอยู่ตอนนี้ฉันมีผ้าคุมหน้าบาง ๆ ซึ่งคนเปิดจะเป็นโจเซฟเจ้าบ่าวของฉัน... แหวะ! ของฉันอะไรจะอ้วก!! กึก! ฉันมาหยุดตรงหน้าของเขาแล้วให้ตายสิฉันจะตื่นเต้นทำไมเนี่ย?! “อย่าคิดนะว่าที่ฉันยืนอยู่ตรงนี้เพราะอยากแต่งกับเธอ” เสียงของเขาพูด เหอะ ๆ “คิดว่าอยากแต่งหรือไง?” ฉันตอบกลับเขาเบา ๆ “เมื่อเจ้าสาวมาแล้วเชิญเจ้าบ่าวเปิดหน้าได้เลยครับบบบ” เสียงพิธีกรประกาศ “ฉันทำใจไม่ได้ว่ะ...” เขาพูดขึ้นเมื่อเอามือมาจับที่ผ้าปิดหน้าของฉันแล้ว “ทำใจเรื่องอะไรของนาย?” ฉันถามอย่างสงสัย “กลัวเธอขี้เหร่ฉันทำใจไม่ได้” ดู๊!! นั่นปากใช่ไหม?! “ไอ้แก่เอ๊ย!!!” “เธอว่ายังไงนะ?!” พรึ่บ!! เขาถามเสียงดังก่อนจะเปิดผ้าคุมออกและนั่นทำให้หน้าของเราใกล้กันมาก... “เอ่อ...เจ้าบ่าว เจ้าสาวมีอะไรกันหรือเปล่าครับ?” เสียงของพิธีกรพูดเมื่อเราจ้องกันไม่ว่างตา ฉันเคยเห็นมาแล้วตามรูป หรือข่าวฉาว แต่ไม่คิดว่าจะหล่อขนาดนี้น่ะสิ “หึ มองตาไม่พริบฉันหล่ออะดิ?” เขาเลิกคิ้วถามฉันอย่างมั่นใจ “ก็งั้น ๆ แหละหล่อกว่านายก็เคยเจอมาแล้ว!” “ฉันว่าบนโลกนี้ไม่มีใครหล่อกว่าฉันแล้วนะ” มั่นหน้ามากกกกกก “มี! ทุกคนที่ไม่ใช่นาย...หล่อหมดนั่นคนอะไรหน้าอย่างกับ...” “กับ?” “ปลาสวาท!” เปล่าหรอกไม่เหมือนเลยสักนิดแค่อยากด่าเฉย ๆ “เธอ!!” “เอาล่ะครับเมื่อปะเปิดผ้าแล้วก็เชิญทั้งคู่ตัดเค้กและจดทะเบียนสมรถกัน...” ทั้งฉันและเขาต่างสะบัดหน้าให้กันงานและต่างคนต่างเดินไปที่เค้ก 10 ชั้นแต่กินได้แค่ชั้นเดียวเพราะมันของปลอม -_- หมับ! “เธอจับข้างล่างดิ” เขาพูดเมื่อจับมีดตัดเค้กแต่เรื่องอะไรฉันจะยอมฉันอ่านมาเขาบอกว่าถ้าอยู่ข้างล่างต้องเป็นทาสผัว!! “ไม่ฉันจะจับข้างบนนายนั่นแหละอยู่ข้างล่าง!!” “เธอ..ชื่ออะไรวะ?” เขาถามฉัน...นี่พ่อแม่เขาไม่บอกอะไรเลยหรือไงวะ? “ซีน” ฉันตอบนิ่ง ๆ “อายุล่ะ?” “19” นิ่งเหมือนเดิม “ฮะ?!! 19?!” หมับ! เขามัวแต่ตกใจฉันจับมือของเขาให้อยู่ข้างล่างและอยู่ด้านบนก่อนจะตัดลงไป.... ฉึบ!! เรียบร้อย “ฉันเองก็ทำใจอยากเหมือนกันที่ต้องแต่งกับคนสูงอายุอย่างนาย...” “นะนี่เธอ..” “มะแหม! ตบมือกันหน่อยครับทุกคนนนน” แปะ! แปะ! แปะ! พิธีกรที่ยืนใกล้เราได้ยินทุกอย่างที่ฉันกับโจเซฟพูดกัน เขาเลยรีบแก้สถานการณ์ทันที “ต่อไปก็จดทะเบียนสมรสและมอบสินสอดเลยครับ...” “พ่อ..ผมต้องเซ็นจริง ๆ เหรอ?” เขาถามด็อกเตอร์พ่อของเขา “เซ็น!” มันบังคับกันชัด ๆ “หนูซีนดีใจกับงานวันนี้ไหมลูก??” ทำไมต้องบังคับให้พูดดดด “ค่ะ!” กัดฟันสุดฤทธิ์ “จะแม่เชื่อ^^” เอาอะไรมาเชื่อก่อนนนนน หลังจากนั้นเราก็เซ็นทะเบียนสมรถก่อนจะมาที่พิธีสุดท้ายนั่นคือการกล่าวขอบคุณและพูดความรู้สึก “อย่าคิดว่าจดทะเบียนแล้วเธอจะได้สมบัติทั้งหมดไปนะ” เขาพูดขณะรอพิธีกรถามตอนนี้กำลังเอ็นเตอร์เทนแขกอยู่ “แค่ร้อยล้านที่เป็นสินสอดฉันก็พอแล้ว” ฉันยักไหล่ไม่ใส่ใจ “เหอะ!! งั้นจบงานแต่งงานเราหย่ากัน!!” “เหอะ ๆ คิดว่าฉันอยากแต่งมากดิ? ฉันก็อยากหย่าเว้ย!” “ก็หย่าดิ!” “ก็ถ้ามันหย่าได้ก็หย่าให้แล้ว วุ้ย!!” ฉันสะบัดหน้าหนีเขา “เอาละครับมาถามความรู้สึกบ่าวสาวกันกว่าวันนี้รู้สึกยังไงบ้าง??” อึดอัดใจ!! “เจ้าบ่าว เจ้าสาวรู้สึกยังไงกับงานแต่งงานที่สวยงามขนาดนี้ครับ?” “ดี” / “ดี” เราตอบพร้อมกัน “อะเอ่อ งานออกมาดีขนาดนี้แน่นอนว่าต้องรู้สึกดีอยู่แล้ว แหะ ๆ เรามาถามเจ้าบ่าว เจ้าสาวกันคนละคำถามก่อนจะสนุกกันดีกว่านะครับ” พิธีกรเหงื่อยตก “ตอบดี ๆ ละถ้าเธอตอบกวนประสาทเจอดีแน่!” เขากระซิบฉัน “เหมือนกันแหละถ้านายตอบไม่ดีฉันจะตบให้คว่ำเลย!” “ฉันอายุมากกว่าเธอนะยัยเด็กนี่!!” “รู้!! ห่างจากฉันตั้ง 11 ปี เหอะ!” ไม่อยากจพตอกย้ำ “ยัยเด็ก...” “ถามเจ้าบ่าวก่อนแล้วกันครับ...ได้ข่าวเป็นจัดการงานทั้งหมดเองท่าทางจะรักเจ้าสาวมากจริงไหมครับ?” จัด? พ่อแม่เขานู้นเว้ยยย “คะครับ! แหม เมียคนแรกทั้งที่ผมก็ต้องจัดการเองสิครับให้สมกับที่ได้เธอมา!!” หมับ!! เขาคว้าเอวของฉันไปกอดไว้ “แต่ถ้ามีงานแต่งหน้าก็เชิญทุกคนเหมือนเดิมนะครับ^^” ปึก! “อึก!!” ฉันกระทืบเท้าของอย่างแรง “ละล้อเล่นน่ะครับ^^” “และเจ้าสาวละครับได้ข่าวว่าอายุยังน้อยทำไมมั่นใจปักหลักกับคุณโจเซฟหรอครับ?” “ฉันหวังว่าเขาจะตายเร็วและฮุบสมบัติทั้งหมดน่ะค่ะเขาค่อนข้างแก่...อ๋ะ!!” ฉันร้องออกมาเพราะเขาหยิกฉันน่ะสิ!! “ละล้อเล่นค่ะ แหะ ๆ เขาดูแลฉันดีมากกกกก เลยอยากอยู่กับเขาไปตลอดชีวิตน่ค่ะ^^” “มะแหม! ขี้เล่นกันทั้งคู่เลยนะครับ เอาล่ะครับต่อไป...จูบได้ครับ!!!!” “จะจูบ0_0” ฉันก็ตาโตครับไม่คิดว่ามันจะมีอะไรแบบนี้ ฮืออออ “ยะอย่านะ..” ฉันบอกกับโจเซฟ จูบเลย! จูบเลย! จูบเลย!จูบเลย! เสียงเชียร์ของคนในงาน... “หึหึหึ” หมับ!! เขายิ้มมุมปากก่อนจะจับหน้าของฉันและ... ปึก!!!! กระแทกปากลงมาอย่างแรง!!! เลือดออกฉันรู้สึกได้!! “>_<” เขาจงใจทำฉันรู้!!! “ปากดีก็โดนแบบนี้แหละ หึ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more