SCENE – JOSEPH 1: ข้อเสนอที่ปฏิเสธไม่ได้

1137 Words

(SCENE) “อือออ...อ่าส์ เมื่อยฉิบ..” ฉันบ่นออกมาเมื่อเริ่มรู้สึกตัวและนั่นทำให้ฉันรีบลืมตาลืมขึ้นมาเพราะนึกขึ้นได้ว่าตัวเองโดนจ้างมาทำงานและโดนวางยาสลบตอนที่กำลังหนีออกมา ฉันพยายามขยับตัวก็พบว่าตัวเองโดนมัดติดกับเก้าอี้พิงหลังก็ว่าอยู่ทำไมเมื่อยเพราะนั่งท่านี้นาน ๆ นี่เอง เหอะ! จับมาทั้งทีให้นอนหน่อยไม่ได้หรือไง? ผ่านมากี่ชั่วโมงแล้วก็ไม่รู้เนี่ย อ๊ากกกก~ปวดหลัง~ “ที่ไหนวะเนี่ย?” ฉันมองไปรอบ ๆ ห้องที่ถูกจับมามันเป็นห้องสี่เหลี่ยมที่ไม่ได้เล็กหรือใหญ่เกินไปและข้างหน้าก็มีโต๊ะพร้อมเก้าอี้อีกสองตัววางอยู่... แกร๊ด! และไม่นานประตูห้องก็ถูกเปิดออกด้วยผู้ชายใส่สูทสีดำสนิท ใครตายวะ-_-? “ฟื้นแล้วเหรอจ้ะ?” อยากบอกจะว่าลืมตาขนาดนี้ยังมั้ง? แต่ก็นั่นแหละได้แค่คิดในใจเพราะว่าคนตรงหน้าเธอเป็นผู้หญิงที่มีอายุและดูดีแถมยังดูใจดีอีกแล้วทำไมคนที่ดูใจดี ๆ ต้องจับตัวของฉันมาด้วยเนี่ยแต่เอ๋...ทำไมหน้าคุ้น ๆ นะ? “..?” “ไม่ตอบสงสัยยังไม่ตื่นดีเท่าไหร่สินะ” เสียงผู้ชายเดินเข้ามาพร้อมหญิงคนนั้นทั้งคู่เป็นคนมีอายุ น่าจะเป็นสองสามีภรรยากัน... เดี๋ยวนะ?! “ดะดะด็อกเตอร์!!!” ฉันเรียกออกไปพวกเขาเป็นเจ้าของงานวิจัยที่ฉันมาขโมยโดยการแฮกไง!! นี่ฉันบอกไปหรือยังว่าฉันเป็นใครถ้ายังแนะนำตัวสั้น ๆ ชื่อซีนเป็นแฮกเกอร์ไม่มีพ่อแม่จบปิ๊ง! “ใช่...ยินดีที่ได้พบนะซีน เซลีน่า” เขาพูดพร้อมนั่งลง “ไม่คิดว่าจะมีใครกล้าเข้ามาในเขตของเรา^^” ด็อกเตอร์มาลิกาบอกพร้อมส่งยิ้มให้ฉันเธอเป็นนักวิทยาศาสตร์และไม่ใช่แค่เธอสามีรวมทั้งลูกชายต่างเป็นนักวิยาศาสตร์และนักวิจัยที่เก่งระดับต้น ๆ ของประเทศมีทั้งเงินและอำนาจ รวมทั้งความฉลาดไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่ง... แต่ฉันกับกล้าเข้ามาเพราะคำว่า...เงิน ตั้งสิบล้านใคร ๆ ก็มาทั้งนั้นแหละเนอะ?! “จะฆ่าเลยไหมละ?” ฉันถามออกไปอย่างใจกล้าเพราะได้ยินมาเหมือนกันว่าถ้าใครพยายามเข้ามาขโมยข้อมูลจะหายตัวไปอย่างลึกลับ “เราไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้นหรอกนะแค่...ทำตามที่เราบอกก็พอ” ทำไมไอ้หน้ายิ้ม ๆ แบบนั้นมันดูน่าขนลุกจังวะ “ถ้าไม่ทำละ?” “พูดกับผู้ใหญ่ให้มันคะขาเข้าใจไหมหนูซีน” ด็อกเตอร์มาลิกาบอกเชิงสั่งสอน “คะค่ะ” “งานง่าย ๆ ไม่อยากเธอทำได้แต่ถ้าเธอปฏิเสธเห็นกำไลที่ข้อมือไหม?” ด็อกเตอร์เอวานพูดพร้อมมองมาที่ข้อมือของฉันซึ่งมันมีกำไลที่ฉันไม่เคยมีอยู่บนข้อมือแค่มองดูก็รู้แล้วว่ามันอันตราย ใจไม่ดีเลยวะ -_-" “จะเกิดอะไรขึ้น...คะ?” “มันจะระเบิดร่างหนูเละเป็น...โจ๊กเลยละจ๊ะ” “..!!!” ฉันทำหน้าตาตกใจทันที “ว่าไงจะทำหรือไม่ทำ?” ด็อกเตอร์เอวานถามอีกครั้งแล้วฉันเลิกอะไรได้ไหมเล่า?! “บะบอกงานมาก่อนสิค่ะ” “ถึงจะรู้หรือไม่รู้ว่างานอะไรเธอก็ต้องทำอยู่ดีเพราะถ้าไม่ทำ...ตาย^^” บอกว่าคนอื่นทั้งทีตัวเองยิ้มนี่นะ? “หะโหดฉิบ..” ฉันพูดออกมาอย่างลืมตัว “ว่าไงนะจ๊ะ?” “ปะเปล่าค่ะ ไม่ได้พูดอะไร๊ค่ะ!” ฉันรีบตอบอย่างร้อนรน “เธอ...ซีน เธอต้องมาแต่งงานกับลูกชายของฉัน” พอสิ้นเสียงด็อกเตอร์เอวานเท่านั้นแหละ “วะว่าไงนะคะ0_0!!!!!!!!!!!!” “แต่งงานกับลูกชายของฉันซะ!!” “ฉันไม่อยากแต่งงานค่ะ!! ไม่เคยคิดเรื่องแต่งงานเลยสักครั้ง” แค่ตัวคนเดียวยังเอาไม่รอดจะไปเอามาทำไมก่อนนนน “เธอต้องแต่ง! ไม่แต่งตาย!” “แต่หนูอายุ 19 เองนะคะ 19 ปี!! ลูกชายคุณตั้ง 30 !! ห่างกับลูกชายของพวกคุณตั้ง 11 ปี แก่ไปหนูไม่ต้องเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวเขาเมื่อยามติดเตียงเหรอคะ?!” ฉันรีบโวยวายอ้างอายุก่อนเลยจากการสืบข้อมูลมาเขาอายุตั้ง 30 ปีแถมยังเจ้าชู้โคตร ๆ ขนาดที่ว่าในหน้าข่าวตามโซเชียวหรือหนังสือต้องมีข่าวของเขาทุกวัน!! แม้จะถ่ายไม่ค่อยเห็นหน้าเท่าไหร่ก็เถอะ!!! “พูดซะเห็นภาพเลยแต่ว่าลูกชายฉันถึงอายุมากกว่าหนูแต่เขาหล่อและดูแลตัวเองไม่ไปมาไหนไม่คิดว่าหนูไปกับพ่อหรอกน่า” “ไม่...” “ไม่ทำก็แค่ตายเธอพยายามเข้ามาขโมยข้อมูลสำคัญในบ้านฉัน! ฉันไม่ปล่อยไว้แน่” “ก็แล้วทำไมไม่ให้หนูทำงานอื่นเล่า!!หนูไม่อยากแต่งงาน ฮืออออ” ร้องไห้แม่งเลยฉันยังไม่พร้อมจะมีผัวหรอกนะไม่พร้อมมมม แงง T^T “ฉันไม่ได้ให้เธออยู่มันตลอดชีวิตสักหน่อย” “ฮึบ! เอ๊ะยังไงคะ?” ฉันรีบหุบปากที่ร้องอยู่และถามด็อกเตอร์เอวาน “เธอแต่งงานกับลูกชายของฉันสองปีเท่านั้นแต่ว่าระหว่างนั้นเธอต้องห้ามให้ลูกชายฉันไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น ห้ามมีข่าวเสียหายเด็ดขาด!” แบบนั้นมันเมียขี้หึงตามหวงผัวมันไม่ใช่สไตร์ช้านนนน “ละแล้วยังไงอีกคะ?” เอาวะ!! ไว้ค่อยแฮกกำไลและถอดออกก็ได้แต่ตอนนี้ต้องเอาชีวิตรอดไปก่อน “น่าสนใจใช่ไหม?” ไม่ได้สนใจเลยสักนิดแค่ไม่อยากเท่านั้นแหละ “เธอต้องกำจับผู้หญิงที่เข้าหาเซฟไม่ว่าจะวิธีไหนก็ตาม ภายในสองปีนี้ถ้าเธอทำสำเร็จได้เงินไปเลย 100 ล้าน” “ร้อยล้านนนนน!!” ตาโตเป็นไข่ห่าน ไม่สิ ห่านไม่พอไข่ไดโนเสาร์!!!! “ใช่...แต่!!!” ว่าแล้วงานมันไม่ได้ง่ายอะไรขนาดนั้นหรอกกกกกกกก “..???” “ถ้าไอ้เซฟมีข่าวกับผู้หญิง...กำไลระเบิดทันที” “WTF!!!!!!” ฉันอดสบถคำหยาบออกมาไม่ได้ “ถ้ามันไปนอนกับผู้หญิงอื่นระเบิด” “...” “ถ้าเธอพยายามถอดหรือพยายามแฮกกำไลละก็...ระเบิดทันที^^” “...” “ถ้าเธอหนีก็ระเบิด” “...” “ถ้าเธอทำงานไม่สำเร็จ...” “พอ!!!” ฉันรีบห้ามก่อนตัวเองจะหัวใจวายไปซะก่อนเพราะไม่ว่าทางไหนก็ตายอย่างเดียว!!! แต่ถ้าทำได้ก็ร้อยล้าน!!! “สรุปตกลงเนอะ^^” “เหอะ ๆ แล้วหนูเลือกอะไรไหมคะ?!” “อ๋อ และระหว่างสองปีนี้เธอห้ามบอกเรื่องข้อตกลงกับมันเด็ดขาดไม่งั้นตาย!!” ปัดโถ่เว้ยยยยยยยย!!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more