We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
Bölüm 13
Bebeklerim... Kızlarım... Benim hayata dair bildiğim bir şey varsa kaşıkla verip kepçeyle almaya bayıldığıdır. Ne zaman mutlu olsam gözüm etrafı tarar ve bir şey beklerim. Hayatımın içine edecek basit bir şey. Şimdiye kadar elime geçen tüm fırsatları ben yarattım. Kendi mutluluğumu tırnaklarımla kazıdım çıkardım. Hep iyi şeyler başardım demiyorum ama iyi bir insan olmaya uğraştım. Mesela, halk otobüslerinde, metrobüslerde hep yer verdim benden büyüklere. Kopya çekmedim. Uzun kuyruklarda kimsenin önüne geçmedim. Okula giderken gördüğüm seyyar satıcıdan hiç sevmesem de her gün acıbadem aldım. İyi dilekte bulunan dilenciye hep para verdim. Belki ihtiyacı bile yoktu, ama ya varsa sorusunun vicdanını taşımak istemedim. İyi olmak istedim ben. Belki hatalarım vardı, belki değil cidden hatalar
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
