His Name Is Hunter (Tagalog)

CHAPTER 5

Feeling worried.

'Yan ang status ko sa f*******: ko ngayon. Nag-aalala kasi ako para kay Pech. Hinahanap na pala siya ng pamilya niya, Nakakaramdam din ako ng pagka-guilty. Kasi alam kong hinahanap si Pech pero ayoko naman siyang ibalik sa pamilya niya.

Hawak ko ang cellphone nang may mag-pop up sa notification ko. Nag-comment pala si Allan sa status ko.

Allan XD

POWER!

huh? Ano daw? Power? Ano 'yon? Bahala na nga. Nababaliw na siguro ang kaibigan kong iyon.

Napalingon naman ako sa tabi ko. Si Pech, mahimbing siyang natutulog sa tabi ko.

Magkatabi na kasi kaming dalawa sa kama ko. Nakaka-awa naman kasi siya kung sa labas ko lang siya patutulugin.

Napabuntong-hininga na lamang ako habang tinititigan ang maamong mukha niya, "Good night, Pech."

KINAUMAGAHAN ay maaga akong nagising. Tulog pa si Pech, maaga pa naman kasi talaga. Ala-singko pa lamang ng umaga.

Nagluto na ako ng almusal namin ni Pech at pagkatapos ay inihanda ko na rin ang susuotin kong uniporme sa school.

Feeling student.

Hindi lang feeling student, dahil estudyante naman talaga ako. Criminology student pa nga eh.

Pagkatapos ng school ko mamaya ay didiretso naman ako sa trabaho ko sa McDonalds.

Feeling Angel.

Wala lang, feeling ko lang angel ako. Kasi napakabuti kong tao. Imagine?! Nagtatrabaho habang nag-aaral?! Kapag siguro na deads ako ay kukunin ako ni Lord para maging guardian angel.

And speaking of Angel....... Tulog pa rin ang Anghel kong si Pech. Mahimbing na mahimbing pa rin siyang natutulog sa kama ko.

Hindi rin naman nagtagal dahil naalimpungatan na siya mula sa pagkakatulog. Namamangha pa nga akong nakatitig sa kanya dahil sa angkin niyang kagandahan.

Marami naman akong crush, pero iba kasi itong si Pech. Kapag kasi nagdidikit ang balat ko sa balat niya ay bigla akong nanginginig.

Wala naman akong epilepsy.

"Good morning, Pech!" Masayang bati ko sa kanya habang kinukusot niya ang mata niya.

Tulad nga ng inaasahan ko ay hindi na naman siya sumagot.

Habang kumakain kaming dalawa ay panay ang daldal ko sa kanya, "Pech.. Oo nga pala, mamaya ay papasok na ako sa school ko tapos pagkatapos naman ng school ko ay papasok na rin ako sa trabaho ko." Sabi ko sa kanya.

Nakatitig lamang siya sa akin habang ngumunguya, "Dito ka lang sa bahay, ah? Iiwanan kita ng pagkain at huwag na huwag kang magpapapasok ng kahit na sino dito sa bahay." Sabi ko pa.

Mukha namang na-gets niya ang sinabi ko kaya ipinagpatuloy ko na ang pagkain ko.

Nang matapos akong kumain ay saglit lang akong nagpahinga at pagkatapos ay naligo na ako.

Halos kalahating oras nang matapos akong maligo. Nagbihis na ako ng uniform ko kaya naman poging-pogi na naman ako nang humarap ako sa salamin.

Muntik pa akong mapamura nang may gwapo akong nakita sa salamin.

Kinuha ko ang bag ko at saka nilapitan si Pech na ngayon ay naghuhugas ng mga pinagkainan namin.

"Pech, papasok na ako sa school." Paalam ko sa kanya, "Uulitin ko.. 'Wag kang magpapasok ng kahit na sino dito sa bahay." Sabi ko pa sa kanya.

Nang makarating ako sa school ay sinalubong ako ng kaibigan kong si Allan at Peter.

"Pare! 'Yung outing nating magkakaibigan. Tuloy na tuloy iyon. Ako na nga ang nagbayad ng para sa iyo." Sabi ni Allan.

"Salamat, 'Tol. Kapag nakaluwag-luwag ako, babayaran talaga kita."

Habang nagtuturo ang aming propesor ay narinig ko ang pinag-uusapan ng dalawa kong kaibigan na nasa tabi ko lang naman.

"Kilala mo ba 'yung anak ni Senator Del Valle? Si Mia! 'Yung model ng bench?! Nawawala pala?" Sabi ni Peter kay Allan.

"Huh? Paano mo nalaman?" Tanong naman ni Allan kay Peter.

Napalingon ako sa kanilang dalawa.

"Napanuod ko sa balita. Ibinalita kasi kanina. Ang ganda pa naman ni Mia. Saan kaya siya napunta no?" Sabi pa ni Peter.

Napa-ubo ako. Kaya naman pato ang propesor namin ay napatingin sa akin.

"Mr. Ford? Are you okay?"

Tumango ako, "Yes, Ma'am!"

Anak ng Senator.

Senator Del Valle.

Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong maramdaman. Nagi-guilty ako, kasi may parte sa utak ko na gustong ibalik si Pech sa pamilya niya at may parte rin naman sa utak ko na ayaw kong ibalik sa pamilya niya.

Pagkatapos ng klase ay niyaya ako ni Allan at Peter sa inuman.

"Basta 'Tol! Hihintayin ka namin, ah?" Sabi ni Peter sa akin.

"Bahala na, papasok na muna ako sa trabaho ko." Sagot ko naman.

Nang makapasok ako sa trabaho ko ay syempre, ginawa ko na ang trabaho ko.

Bandang alas-otse ng gabi nang matapos ang trabaho ko. Palabas na sana ako ng McDo nang makita kong nag-aabang sa labas si Allan at Peter.

"Pare! Tara na! Hindi kasi tayo makukumpleto kung wala ka!" Sabi ni Allan.

Hindi na ako naka-angal pa. Gusto ko na sanang umuwi, kaya lang ay baka magtaka ang mga kaibigan ko at mas lalo pa akong malintikan.

Pumunta kami sa isang bar. Wala naman akong ginastos na kahit ano dahil si Allan at Peter ang nagbayad sa lahat.

Napa-inom na tuloy ako, kwentuhan ng kahit na ano. Mayroon din silang katabing mga babae, tapos ako ay wala.

Feeling good boy.

Gusto ko sanang mag-status sa f*******: ko na feeling good boy, kaya lang ay lowbat na pala ako.

Hindi ko namalayan ang oras. Alas-onse na yata ng gabi at medyo nahihilo na nga ako. Kaya nagpaalam na rin ako sa mga kabigan ko.

Nang makarating ako sa bahay ay agad akong dumiretso sa lababo para sumuka.

Hindi naman kasi talaga ako umiinom ng alak, eh. Wala lang ayoko lang. Nagkataon lang na napasama ako kay Allan at Peter kanina.

Di bale, ito na ang last at wala nang susunod.

Yosi lang naman talaga ang pang-alis stress ko. Wala nang iba. Hindi naman din ako nangbababae.

Nang makapasok ako sa kwarto ko ay agad akong humiga at niyakap ang natutulog na si Pech.

Habang yakap-yakap ko si Pech ay nararamdaman kong unti-unting nabubuhay ang bestfriend kong si Junior.

"Pech, pwede pa-kiss?" Sabi ko na kahit hindi naman niya naririnig ay sinabi ko pa rin.

Unti-unti kong dinikit ang labi ko sa malambot at masarap na labi niya.

Feeling better.

Ow right! 'Yan ng napi-feel ko ngayon. Better na better with Pech. Masarap pala talaga sa feeling.

"Pahawak ng boobs mo, ah?" Hehehehe! No response. Ibig sabihin ay pumapayag siya.

Kaya naman dahan-dahang naglakabay ang kamay ko sa malambot na dibdib niya.

Feeling heaven.

Woah! Nasa heaven na ba ako? Feeling ko kasi nasa langit na ako lalo na nang mahawakan ko ang parte niyang iyon. Wow!

"Pech.. Hubarin ko ang damit mo ah? Okay lang?

As usual, no response na naman. Ibig sabihin ay pumapayag siya, kaya naman dahan-dahan kong inalis ang mga damit niya.

Feeling Wow!

Wow na wow nga 'tol! Shet! Ibang klase! Para ayoko nang kumurap dahil gusto kong matitigan lamang si Pech.

"Pa-kiss ulit, Pech." Sabi ko.

Muli kong dinikit ang labi ko sa labi niya. Hanggang sa maglakbay na rin ang labi ko sa dibdib niya.

Tulog pa rin si Pech.

Pero nang mapadako ang daliri ko sa gitan niya ay doon na lamang siya nagising. Unti-unti ko kasing pinasok ang daliri ko sa kanya.

"Ahhh..."

"Masarap, Pech?" Nakangiti kong tanong sa kanya.

Hindi na naman siya sumagot. Hinayaan niya lang ako sa ginagawa ko.

Gusto ko na ring maghubad kaya naman tinanggal ko na rin ang saplot ko. Wala na akong itinira na kahit ano.

Pumaibabaw ako sa kanya at pumwesto na ng maayos. Unti-unti kong pinasok ang bestfriend ko at na-feel ko na naman ang pagiging better ko.

"Ahhhhh!"

Napansin kong umiiyak na si Pech. Ngayon ko lang nalaman na virgin pa pala siya. "Ssshh... Dahan-dahan lang ako."

Marahan akong gumalaw sa ibabaw niya.

Paano kaya kapag nalaman ni Senator Del Valle ang ginawa ko sa anak niya? Sana naman ay hindi siya nagalit sa akin.

Baka nga matuwa pa iyon dahil pogi, macho, mabait at makabayan ang naka-una sa anak niya. Hehehehe!

Nang matapos ako ay nanatili lamang ako sa tabi niya. Medyo hinihingal pa ako, "Pech... Huwag kang aalis sa tabi ko, ah?"