"ทำไมต้องพาเจ้าแมวบ้านี่เข้ามานอนในห้องด้วย!"
ร่างใหญ่ยืนกอดอกถมึงทึงขมวดคิ้วจ้องหมูนิ่มที่นอนบนตักหญิงสาวและเลียขนแพล่บๆ ไม่ได้สนใจอาการโมโหโกรธาของเขาแม้แต่น้อย
"ก็หมูนิ่มนอนกับเนื้อทองทุกคืน ถ้าไม่ได้นอนด้วยกันมันจะร้องค่ะ" หล่อนตอบนั่นๆ นั่งถอนหายใจอยู่บนเตียงใหญ่ในห้องห้องหนึ่งซึ่งอยู่บนเรือนเขา แต่ไม่ใช่ห้องเดิมของหล่อน และไม่ใช่ห้องนอนของเขากับกันหาด้วย
"แต่เธอท้องอยู่...ขนแมวเข้าจมูกเข้าปากขึ้นมาแล้วป่วยจะว่ายังไง" ชายหนุ่มยืนยันแข็งขันที่จะโยนหมูนิ่มจอมวายร้ายออกไปจากห้องให้ได้
"แล้วจะทำยังไงล่ะคะ เราก็อยู่ด้วยกันมาตลอด จู่ๆ..."
"จู่ๆ อะไร? ลองคิดดูสิว่าหากคลอดลูกออกมาแล้วต้องให้มันวนเวียนอยู่กับลูกเล็กๆ ด้วยเนี่ย มันดีหรือเปล่า"
"งั้นเนื้อทองกลับไปนอนที่บ้านก็ได้ค่ะ นี่ก็ค่ำแล้ว
