ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายตัวสักเท่าไหร่ มันปวดตัว ปวดหัว ปวดร้าวร่างกาย และรู้สึกหนาว ฉันดึงผ้าห่มผืนหนาขึ้นมาคลุมร่างกายเอาไว้เพราะต้องการความอบอุ่น ในขณะเดียวกันก็รับรู้ได้ถึงความอบอุ่นของอะไรบางอย่างที่กระชับร่างของฉันเอาไว้อย่างแน่นหนา สัมผัสนุ่มนวลที่ประทับลงหน้าผากมนของฉันอย่างแผ่วเบา ฉันรู้สึกว่ามันช่างอุ่นเหลือเกินเลยขยับตัวเข้าใกล้สิ่งนั้นอีกสักหน่อยเพื่อรับความอบอุ่นให้ได้อย่างเต็มที่ "ไม่สบายตัวเหรอ" น้ำเสียงทุ้มนุ่มที่ฉันคุ้นเคยเอ่ยขึ้น พลางทำให้ฉันต้องขมวดคิ้วยุ่งด้วยความสงสัยแต่ก็ไม่ได้อะไรมาก ตอนนี้ฉันไม่อยากลืมตาตื่น ฉันไม่อยากต้องร้องไห้อีกแล้ว ฉันไม่รู้นะคะว่าพวกคุณเคยเป็นกันไหม อาการที่หลับก็ร้องตื่นก็ร้องน่ะค่ะ ฉันไม่รู้ว่าจะอธิบายอาการที่ฉันเป็นอย่างไรดี แต่ฉันเป็นแบบนั้นแหละค่ะช่วงนี้ฉันบอบช้ำและแตกร้าวง่าย "แล้วใครใช้ให้ไปดื่มขนาดนั้นเล่า" น้ำเสียงนุ่มคุ้นหูพูดขึ้นอีก