ช่วงเวลาผ่านพ้นดั่งสายน้ำที่ไหลโดยมิหวนกลับ หลังจากที่เดินทางกลับจากจวนแม่ทัพอวิ๋น เสาอวี่ก็พูดคุยกับฟางฟางถึงสิ่งที่พวกนางพบเห็นในคุกหลวงเมื่อช่วงเช้าที่ผ่านมา
ใช่...สุดท้ายแล้วฟางฟางก็เลือกที่จะไปคุกหลวงแทนที่จะเป็นการสะกดรอยตามซือซือ
“ฟางฟาง เจ้าทบทวนดูดีแล้วหรือยัง”
เสียงหวานจากด้านหลังส่งผลให้ผู้ที่ยืนครุ่นคิดอย่างเหม่อลอยอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากบานประตูหันขวับมายังผู้มาใหม่ สาวใช้ในชุดสีเขียวอ่อนยังคงมีสีหน้าเคร่งเครียดคล้ายคิดไม่ตก
“นายหญิงเจ้าคะ ข้าน้อยสาบานได้เลยว่าคนที่ข้าน้อยเห็นเป็นกลุ่มคนที่ทำร้ายอาเชว่ในหอบุปผาแดงจริงๆ ”
คำยืนกรานจากปากหญิงสาวส่งผลให้ร่างบอบบางซึ่งทิ้งตัวลงนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานตัวใหญ่พยักหน้าอย่างเชื่องช้า “ฟางฟาง เจ้าใจเย็นก่อน ข้ามิได้พูดว่าไม่เชื่อใจเจ้า” นางเอ่ยพลางควงพู่กันในมือเล่น แววตาดูเหม่อลอยขณะที่เสียงสายฝนยังคงก่อกวนจิตใจไม่เลิกรา “หมายความว่ามี
