ซีรีส์ รักนี้พี่ขอเหมา ตอน อยากรักแม่หม้าย

สารที่ทำลายบรรยากาศ

ตอนที่ 2

“น้องพลอย ไปอาบน้ำได้แล้วนะ เดี๋ยวพี่จัดการที่เหลือเอง” ชญานนท์พลางบอกน้องสาวคนสุดท้องของแม่เลี้ยงที่ญาติดีกับเขาที่สุดในบ้าน

“ก็ได้ค่ะ..พี่เบส งั้นหนูไปอาบน้ำก่อนนะคะ” แล้วพลอยชมพูก็เดินหันหลังขึ้นห้องของเธอไปอาบน้ำแต่งตัว

ชญานนท์ตักข้าวต้มกุ้งที่พึ่งจะทำเสร็จไปวางที่โต๊ะอาหาร

มีเสียงเปิดประตูห้องนอนดังมาจากชั้นบน และคนที่เดินลงมาข้างล่างคนแรกก็คือ พิมพ์ชนกลูกสาวคนโตของบ้าน

“อรุณสวัสดิ์ครับคุณพิมพ์ วันนี้มีข้าวต้มกุ้งนะครับ” ชญานนท์พูดกับเธอตามมารยาทเหมือนเช่นเคย

“อืม อืม” เธอตอบส่ง ๆ แล้วไม่มองหน้าคนทำแม้แต่น้อย เธอแต่งตัวในชุดนักศึกษาเตรียมพร้อมไปมหาวิทยาลัย ทาปากแดง กระโปรงนักศึกษาสั้นเลยเข่าขึ้นไป แถมยังผ่าข้างอีก

เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้นอีกครั้งจากชั้นบน ทำให้เด็กหนุ่มที่ใจลอยคิดอะไรเพลิน ๆ ได้สติขึ้นมา และคนที่เดินลงมาข้างล่างเป็นคนต่อมาคือแม่เลี้ยงของเขานั่นเอง

"อรุณสวัสดิ์ครับน้าฝ้าย" เด็กหนุ่มเอ่ยทักแม่เลี้ยงก่อนที่เธอจะเดินลงมาถึงโต๊ะอาหาร

“อรุณสวัสดิ์จ๊ะเบส วันนี้มีอะไรให้น้าทานบ้าง” หญิงสาวเอ่ยถามลูกเลี้ยงของเธอ

“มีข้าวต้มกุ้ง กาแฟ แล้วก็ขนมปังครับ” ชญานนท์เอ่ยตอบด้วยวาจาสุภาพกับหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่เลี้ยง ถึงเธอจะมีอายุอ่อนกว่าแม่แท้ ๆ ของเขาเกือบสิบปี แต่ชญานนท์ก็ให้ความเคารพ

จิราภรที่เดินมาถึงก็นั่งลงแต่กลิ่นข้าวต้มที่หอมยั่วยวนทำให้เธออดชื่นชมไม่ได้

“หอมน่าทานจังเลย” หญิงสาวเอ่ยชมลูกเลี้ยงหนุ่ม ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าลูกสาวคนโตที่นั่งข้าง ๆ ต้องไม่พอใจ เด็กหนุ่มยิ้มให้จิราภรเป็นการขอบคุณแล้วพลางนึกในใจ ถ้าพิมพ์ชนกคุยกับเขาแบบที่แม่เลี้ยงคุยกับเขาก็คงจะดีไม่น้อย แล้วไม่นานทุกคนก็พร้อมหน้าพร้อมตากันที่โต๊ะอาหาร ชญานนท์จึงเริ่มตักข้าวต้มให้ทุกคนโดยเริ่มจากหัวโต๊ะก่อน

“อืม...อร่อยจังเลยค่ะ พี่เบสเก่งจังเลย” มีเสียงชมชญานนท์ดังขึ้น หลังจากที่เด็กสาวตักข้าวต้มกุ้งเขาปากเป็นคำแรก

“ขอบใจจ้ะ น้องพลอย" เด็กสาวที่กำลังเคี้ยวข้าวแก้มตุ่ยยิ้มให้ชญานนท์

“ฮึ...เนี้ยนะอร่อยของแกยัยพลอย ลิ้นเธอมันลิ้นจระเข้หรือไง..กินอะไรถึงได้อร่อยไปหมด” คนพูดเบ้ปากดูถูกอาหารที่คนทำตั้งใจ แล้วเสียงของผู้เป็นแม่ก็ดังขึ้นเพราะลูกสาวคนโตนั้นทำเสียมารยาทบนโต๊ะอาหาร ชญานนท์นั้นไม่รู้สึกแปลกใจเลยสักนิดเพราะเขารู้ว่าพิมพ์ชนกนั้นไม่ค่อยชอบหน้าเขาสักเท่าไหร่

“ถ้าอยากกินอะไรอร่อยๆ ก็หัดตื่นมาทำเองบ้างสิ..ยัยพิม” จิราพรทำหน้าดุใส่ลูกสาวที่พูดจาแบบนั้นออกมา

“ไม่เป็นไรหรอกครับน้าฝ้าย อย่าไปว่าคุณพิมเขาเลย ลิ้นคนเราไม่เหมือนกันครับ” ชญานนท์รีบเอ่ยขึ้นก่อนที่จะเสียบรรยากาศบนโต๊ะอาหาร

“คุณแม่ไปบอกพี่พิมแบบนั้นทำไมละคะ พี่พิมน่ะทำอาหารเป็นซะที่ไหน” พลอยชมพูน้องคนเล็กเจ้าหญิงของชญานนท์ออกโรงปกป้องพี่ชายทันที

“ยัยพลอย!! เดี๋ยวนี้เธอกล้าว่าฉันเหรอ ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ เดี๋ยวเหอะ” พิมพ์ตวาดน้องคนสุดท้องเสียงดัง

"ยัยพิม!! พอได้แล้ว ถ้าไม่อยากกินก็ไม่ต้องกิน จะมาชวนน้องทะเลาะทำไมเนี่ย!!" เสียงแม่ที่ดุลูกสาวคนโตตัวแสบ ชญานนท์ได้แต่นั่งนิ่ง

เมื่อทั้งห้าคนทานอาหารกันเสร็จ ต่างก็แยกย้ายกันไปโรงเรียน จิราพรล็อกบ้านใส่กุญแจประตูเรียบร้อยก็พาลูกทั้งสามคนขึ้นรถเก๋งของเธอไป ส่วนชญานนท์นั้นมีรถมอเตอร์ไซด์เป็นของตัวเองที่ใช้เดินทางไปโรงเรียนในแต่ละวัน เขาใช้เงินเก็บของเขาซื้อมอเตอร์ไซด์คันนี้มาและรักมันมาก แต่วันไหนที่จิราพรเลิกงานจากมหาลัยช้าก็จะวานให้ชญานนท์นั้นเป็นคนไปรับลูกสาวคนเล็กแทน