ตอนที่ 18
ชญานนท์ที่ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าแม่เลี้ยงสาวยังนอนซบอยู่บนไหล่กว้างของตัวเอง เขาเอื้อมศีรษะมาหอมแก้มหม้ายสาวไปฟอดใหญ่แล้วจึงกระซิบบอกกับเธอเบา ๆ
“เรารีบไปอาบน้ำแต่งตัวกันเถอะครับ เดี๋ยวสาย ๆ ช่างก็น่าจะมาแล้ว”
“อุ้มน้าไปอาบน้ำสิจ๊ะ หนาวแบบนี้ไม่อยากอาบเลย”
“อุ้มออกไปข้างนอกน้าฝ้ายไม่กลัวเจ้าหน้าที่อุทยานเห็นเหรอครับ”
“กลัวอะไรล่ะ น้าไม่อายหรอก”
“น้าฝ้ายใจเด็ดจริง ๆ ครับ” ชญานนท์ยิ้มให้อย่างยั่วยวนก่อนจะแกล้งอุ้มหม้ายสาวขึ้นมา
“เฮ้ย!..เบส ๆ เดี๋ยวก่อน ๆ น้าแค่ล้อเล่น หื้ย!..ใครจะกล้ากันเล่า”
“ฮ่า ๆ ไม่รู้สิครับ ผมก็นึกว่าน้าฝ้ายอยากเปลี่ยนบรรยากาศ” พูดจบเข้าก็วางแม่เลี้ยงสาวลงเบา ๆ
แสงอาทิตย์ยามเช้าที่สาดส่องลอดหน้าต่างเข้ามาอย่างสลัว ชญานนท์ที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็รีบชวนให้แม่เลี้ยงสาวของเขาไปดูความงามของพระอาทิตย์ขึ้นในยามเช้าด้วยกัน
“น้าฝ้ายครับ เราไปดูพระทิตย์ขึ
