"พี่คีย์" ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจเรียกชื่อคนที่เป็นเจ้าของหัวใจฉันมาตลอดตั้งแต่อายุสิบหกสิบเจ็ดจวบจนตอนนี้สิบเก้าแล้วอย่างสั่นๆ คนถูกเรียกหันมาเลิกคิ้วมองฉันแค่เล็กน้อยก่อนจะหันไปสนใจท้องถนนตรงหน้าต่อ
วันนี้พี่คีย์เกือบทำลายหัวใจดวงน้อยๆ ฉันแตกสลายไปแล้ว ถ้าพี่เขาไม่ถึงเนื้อถึงตัวฉันและบอกไม่ให้คิดมาก
"เรื่องที่เราตกลงกัน" หลังจากคำถามนี้จบลง ใครจะมองว่าฉันนิสัยไม่ดีฉันก็จะไม่สน ฉันรักของฉัน ฉันก็จะสู้จนขาดใจแม้อาจจะไม่สมหวังกลับมา
"เรื่อง?" พี่คีย์คงเห็นว่าฉันเงียบไปนานเลยถามกลับ
"เรื่อง จ..จูบ แรก" แม้เพิ่งจะผ่านเรื่องสะเทือนใจมาว่าพี่คีย์อาจจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้วแต่ฉันก็ยังหน้าด้านทวงสัญญาเรื่องนี้อยู่อีก
"อืม ทำไม" ดูพี่คีย์ชิวล์ๆ นะ
ปกติพี่คีย์แทบจะไม่คุยหรือโต้ตอบกับฉันเลยด้วยซ้ำ
แต่มาวันนี้พี่คีย์ดู keep look แบดๆ ยังไงไม่รู้
"นัส นัสยังทำได้อยู่ไหมคะ" ฉันตัดสินใจถามออก
