"อื้อออออออ"
ผมบดขยี้ริมฝีปากของพลอยไพลินหลังจากที่ขอดีๆแล้วเธอก็อนุญาต ผมไม่ชอบขืนใจใครถ้าอีกฝ่ายไม่ยอมผมก็ไม่อยากจะทำ
จ๊วฟฟฟฟฟ
"อื้มมมมมมม "
"พะ... พี่กวิน อื้อออออ พะ..พอก่อนน"
ผมผละออกเล็กน้อยเนื่องจากคนตัวเล็กหายใจไม่ค่อยคล่อง ดูเหมือนเธอจะเก่งแต่ทำไมผมรู้สึกว่าเรื่องแบบนี้น้องมันไม่ค่อยเป็น
"หนูดูประหม่านะพลอย"
พลอยไพลินมองหน้าผมด้วยสีหน้าที่แดงก่ำ เธอยื่นมือมาลูบแก้มผมอย่างแผ่วเบาก่อนจะตอบเขินๆ
"กะ..ก็นี่ครั้งแรกของพะ..พลอยนี่คะ"
ว่าแล้วเชียวมิน่าถึงเกร็งไปทั้งตัวแบบนี้ ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆสวยแบบนี้จะรอดออกมาได้ แสดงว่าพ่อคงหวงมากแล้วผมจะมีชีวิตอยู่มั้ยเนี้ย
"พี่จะเบาๆกับพลอยนะ"
พลอยไพลินมองหน้าผมตาแป๋วก่อนจะพยักหน้าเบาๆ ผมโน้มตัวลงไปพรหมจูบทั่วใบหน้าลากไล้ลงมาตามแก้มก่อนจะลงไปซุกไซร้ตามซอกคอ
"อื้อออ พะ.. พี่กวิน อื้อออ อ๊ะตรงนั้น"
"หืมม ว่าไงครับ"
"อ๊ะๆๆ ยะ ... อย่าแก
