แม่ทูนหัวของพ่อเสือหนุ่ม

น้องสาว2

"พวกมึงไปไกลๆ ตีนกูเลย ไป! กลับบ้านกลับช่องได้แล้ว พูดจาไร้สาระอยู่ได้" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยท่าทางที่หงุดหงิด สิ่งที่เขาคาดคิดเอาไว้ก็เกิดขึ้นจนได้

"เออ! กลับก็ได้วะ ไปเดียน่ากูจะไปส่ง" เควินพูดออกมา ในขณะที่เดียน่านั้นนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ข้างๆ ชายหนุ่ม

"เดียน่ากลับแล้วนะคะคุณแม่สวัสดีค่ะ" หญิงสาวยังคงมีความพยายามโน้มใบหน้าเข้าหาสมาร์ตโฟน เพื่อทักทายมารดาของชายหนุ่ม ก่อนจะยกมือไหว้แล้วฉีกยิ้มกว้างให้กับนาง แล้วเดินตามเพื่อนออกไป ขณะนี้ที่ริมสระเต็มไปด้วยขวดเหล้า พร้อมทั้งถ้วยและจานกระดาษช้อนส้อมพลาสติกเต็มไปหมด แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้สนใจ หันหน้ามาคุยกับมารดาต่อ ซึ่งทุกคนนั้นได้แยกย้ายทยอยกันกลับบ้านไปหมดแล้ว

"เป็นไงบ้างเพื่อนกินกลับหมดแล้วเหรอพ่อเสือหนุ่ม" ผู้เป็นมารดายังคงไม่ยอมหยุดที่จะแขวะลูกชายออกมา เพราะเขาจัดงานปาร์ตี้แต่ละครั้งสูญเงินไปหลายหมื่น หรือเหยียบแสนเลยทีเดียวแต่ชายหนุ่มก็ไม่เคยสนใจในเงินจำนวนนี้ที่เสียไป เพราะมันดีต่อใจของเขามาก

"โธ่!...แม่เลี้ยงกวางกมล ทำไมบ่นเก่งจังเลยครับ" คราวนี้ชายหนุ่มพูดจาออดอ้อนออกมา เมื่อมารดากำลังรู้ทัน

"ฉันไม่ใช่แม่เลี้ยง... ฉันเป็นแม่แท้ๆ ของแก" คำพูดของมารดาทำให้ชายหนุ่มนั้นถึงกับอมยิ้ม และหัวเราะออกมาเบาๆ

"ผมลืมไป นึกว่าแม่มีแต่ลูกสาวซะอีก" คราวนี้อัครเดชแกล้งพูดแซวมารดาออกไป เพื่อให้นางนั้นอารมณ์ดีขึ้น

"นั่นแหละคือประเด็นสำคัญ ดูแลน้องให้ดีๆ นะพ่อเสือ เพื่อนของลูกแต่ละคนไม่น่าไว้ใจเลยสักนิด แม่จริงจังไม่ได้พูดเล่นอย่ามาอมยิ้ม" คราวนี้หญิงสูงวัยถึงกับทำหน้างอออกมาอย่างไม่พอใจ เพราะเพื่อนแต่ละคนของลูกชายนั้น ช่างหน้าหม้อเหลือเกิน

"คร๊าบ... ผมจะดูแลขวัญข้าวยังกับไข่ในหินมดไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม จะพาขวัญข้าวเข้านอนทุกคืนดีไหมครับแม่" คราวนี้ชายหนุ่มพูดพร้อมกับฉายแววตาเจ้าเล่ห์ออกมา จนมารดาของเขานั้นอดที่จะเป็นห่วงขวัญข้าวไม่ได้

"แกอย่าคิดทำอะไรบ้าๆ กับน้องนะเสือ ขวัญไม่ใช่ผู้หญิงข้างถนน เธอเป็นลูกสาวของแม่ อย่าคิดทำให้น้องเสียใจเป็นอันขาด แค่นี้แหละแม่จะเข้านอนแล้ว" พูดจบนางก็ตัดสายจากลูกชายเฉยเลย จนชายหนุ่มนั้นปรับอารมณ์ตามไม่ทัน แต่ทำให้เขานึกถึงประโยคที่มารดาได้กล่าวทิ้งท้ายเอาไว้ ถ้าเขาไม่ทำให้ขวัญข้าวเสียใจ ก็แสดงว่าสามารถที่จะคิดเกินเลยกับเธอได้ใช่ไหม

นั่นคือสิ่งที่ชายหนุ่มกำลังคิดในตอนนี้ ก่อนจะสลัดมันทิ้งแล้วเดินเข้าไปในบ้าน เพราะเขานั้นยังมีเวลาที่จะทำความคุ้นเคยกับเธออีกมากไม่ต้องรีบร้อนก็ได้ เมื่อมารดาได้ฝากแมวไว้กับปลาย่างฝากชิ้นเนื้อไว้กับเสืออย่างเขา อะไรจะเกิดขึ้นตัวเขาเองก็ไม่สามารถรับประกันว่าจะอดใจ ที่จะไม่คิดเกินเลยกับขวัญข้าวได้หรือไม่

พอเข้ามาในบ้านกลิ่นไข่เจียวได้โชยมาเตะจมูกของชายหนุ่ม เขารู้สึกหอมและเริ่มหิวขึ้นมาในทันที ก่อนจะเดินตรงไปหาขวัญข้าวที่โต๊ะอาหาร

"อื้ม... เอาโทรศัพท์มาคืน" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ให้กับขวัญข้าว ขณะที่เธอนั้นกำลังตักข้าวเข้าปาก แต่ก็ต้องหยุดวางช้อนลง

"ขอบคุณค่ะ คุยกับแม่เสร็จแล้วเหรอ" หญิงสาวถามชายหนุ่มออกไปอย่างไม่คิด เมื่อเธอเองก็ไม่รู้ว่าจะคุยอะไรกับเขา ให้ได้ประโยคที่ยาวกว่าคำว่าขอบคุณ

"ถ้าไม่เสร็จคงไม่เอามาคืนหรอกมั้ง ถามอะไรโง่ๆ และนั่นทำอะไรกินทำให้ฉันบ้างสิ รู้สึกหิวข้าวแล้วเหมือนกัน" ชายหนุ่มพูดออกมาพร้อมกับมองไปที่จานข้าวของหญิงสาว ซึ่งมีข้าวสวยร้อนๆ พร้อมกับไข่เจียวโปะหน้าเอาไว้อย่างน่ารับประทาน พร้อมกับกลิ่นของมันนั้นช่างหอมรัญจวน จนเขาแทบกลืนน้ำลายลงคอ

ในเวลานี้ขวัญข้าวเองก็อยากตอบเขากลับไปเหมือนกันว่า ไม่ลืมตาดูหรือไงถึงไม่รู้ว่านั่น เธอกำลังทานข้าวกับไข่เจียว แต่หญิงสาวก็เก็บคำพูดเหล่านั้นไว้ในใจ เพราะไม่กล้าพูดอะไรออกไป อย่างน้อยเขาก็ไม่ดุเธอ เรื่องที่เข้าไปงานปาร์ตี้เมื่อสักครู่

"แป๊บหนึ่งนะคะ เดี๋ยวขวัญไปทำมาให้" ขวัญข้าวพูดพร้อมกับรีบลุกเดินเข้าไปในครัว เพื่อจัดแจง ข้าวไข่เจียวให้กับพี่ชาย หญิงสาวทำทุกอย่างด้วยความคล่องแคล่วว่องไว บวกกับฝีมือด้านการทำอาหารเธอนั้นไม่เป็นรองใคร แค่ข้าวไข่เจียวสบายมากสำหรับเธอ ไม่กี่นาทีเธอก็ยกออกมาเสิร์ฟ พร้อมกับข้าวสวยร้อนๆ

"พี่เสือ! " แต่แล้วขวัญข้าวก็ต้องตกใจกับภาพตรงหน้า ไม่คิดว่าชายหนุ่ม จะหยิบจานข้าวของเธอไปนั่งรับประทาน แถมช้อนส้อมนั่นเธอก็ใช้แล้วด้วย

"ฝีมือใช้ได้นี่...เธอก็ทำมาใหม่แล้วไม่ใช่เหรอก็กินจานนั้นเลยสิ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักข้าวเข้าปาก โดยไม่ได้สนใจใดๆ ทั้งสิ้น แม้ว่าขวัญข้าวจะพยายามแย้งขึ้น เรื่องที่เขานั้นใช้ช้อนส้อมของเธอ แต่ชายหนุ่มกลับยกมือขึ้นห้ามให้เธอหยุดพูด ขวัญข้าวจึงปล่อยเลยตามเลยและนั่งลงกินข้าวต่อจานใหม่ ที่เธอตั้งใจทำมาให้กับเขา

นับจากนี้ไปคนทั้งคู่ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิต แต่ที่แน่ๆ ในเวลานี้มีใครบางคนแอบดีใจไม่น้อย ที่มารดาได้ส่งหญิงสาวให้มาฝึกงานกับเขา แม้ว่าชายหนุ่มจะประกาศให้ใครต่อใครทราบว่าขวัญข้าวเป็นน้องสาว แต่ความจริงย่อมเป็นสิ่งไม่ตาย เมื่อเธอกับเขานั้นต่างสายเลือด ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันโดยสิ้นเชิง

เช้าของวันใหม่ซึ่งวันนี้เป็นวันอาทิตย์และมันก็เป็นวันหยุดของอัครเดชด้วย เขาจึงสามารถตื่นสายได้เป็นพิเศษ ชายหนุ่มจึงเลือกตัดสินใจที่จะจัดงานปาร์ตี้ขึ้นในคืนวันเสาร์ เพราะวันนี้เป็นวันหยุดพักผ่อนของเขา ขวัญข้าวตื่นแต่เช้ามาเก็บกวาดบริเวณสระน้ำจนเรียบร้อย ปกติแล้วบ้านหลังนี้ไม่มีแม่บ้าน พวกเสื้อผ้าของเขาชายหนุ่มจะเรียกใช้ร้านซักรีด ที่จะคอยบริการรับส่งผ้าให้กับเขาอาทิตย์ละครั้ง ส่วนคนทำความสะอาดนั้นเขาก็จ้างพิเศษแม่บ้านที่ออฟฟิศมาทำให้

ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาบิดขี้เกียจ ก่อนจะลุกขึ้นไปเปิดผ้าม่านแล้วมองลงไปที่ด้านล่าง ภาพที่เห็นนั้นทำให้อัครเดชถึงกับยกยิ้มที่มุมปาก เมื่อหญิงสาวที่เดินทางมาจากต่างจังหวัด ตัวเล็กๆ ผิวขาวปากนิดจมูกหน่อยกำลังเก็บกวาด ในสิ่งที่เขากับเพื่อนๆ ทำสกปรกเอาไว้ในช่วงค่ำคืนที่ผ่านมา โดยที่เขานั้นไม่ได้ปริปากขอให้เธอช่วยเลยสักคำ แต่ดูเหมือนว่าหญิงสาวจะทำให้ด้วยความเต็มใจ และเธอก็ทำได้อย่างเรียบร้อยสะอาดสะอ้าน จนเขานั้นต้องหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรออก เพื่อบอกแม่บ้านว่าไม่ต้องมาทำความสะอาดที่บ้านแล้ว

จากนั้นอัครเดชจึงหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำทำธุระส่วนตัว สักพักใหญ่ๆ ชายหนุ่มก็เดินออกมาพร้อมกับใส่ชุดลำลอง เมื่ออยู่บ้านเสื้อยืดกางเกงยีนธรรมดา แต่เมื่ออยู่บนตัวอัครเดชแล้วมันดูดีและมีเสน่ห์เอามากๆ

พอเดินลงมาด้านล่าง กลิ่นอาหารที่โชยมากำลังทำให้บ้านหลังนี้มีชีวิตชีวามากขึ้น เขาค่อยๆ ก้าวเข้าไปในครัว ขณะที่ขวัญข้าวกำลังขะมักเขม้น ในการปรุงรสอาหารเลยไม่ได้สังเกตว่ามีชายร่างสูงใหญ่ ยืนอยู่ด้านหลังบังตัวของเธอจนมิด

"ทำอะไรทานหอมจัง" เสียงทุ้มของชายหนุ่มทำให้ขวัญข้าวถึงกับสะดุ้ง

"ว้าย!" ขวัญข้าวร้องอุทานออกมาเสียงหลงด้วยความตกใจ ขณะที่แผ่นหลังของเธอนั้นกระแทกเข้ากับอกแกร่งของชายหนุ่มเต็มเปา จนสัมผัสได้ถึงมวลกล้ามของพี่ชาย และมันก็กำลังทำให้หัวใจของเธอเต้นแรง ซึ่งชายหนุ่มเองก็ได้รวบเธอมาไว้ในอ้อมกอดของเขาอย่างอัตโนมัติ เพราะกลัวว่าขวัญข้าวจะล้มลงไป

"มีอะไรกินบ้างทำไมหอมจัง หอมไปถึงหน้าบ้านเลยท่าทางจะอร่อย" เสียงของชาร์ลดังขึ้น เมื่อเขาเดินเคียงคู่มากับเควิน ชายหนุ่มทั้งสองเดินเข้ามาในบ้านอัครเดชพร้อมกัน ราวกับว่าได้นัดหมายกันเอาไว้ ทั้งที่ปกติคนทั้งคู่จะพักผ่อนอยู่ที่บ้าน เพราะมันคือวันหยุด ซึ่งเสียงของชาร์ลทำให้อัครเดชรีบผละอ้อมกอดออกจากขวัญข้าว ด้วยความรู้สึกเสียดาย แม้ว่าเธอนั้นจะไม่ได้ตั้งใจให้เขากอดก็ตามที