"ขวัญข้าว เธอควรจะอยู่ห่างๆ ผู้ชายคนนี้เอาไว้ ฉันขอเตือนด้วยความหวังดี" ฮันน่านั่งลงข้างๆ หญิงสาว เธอกระซิบเบาๆ ที่ข้างหูของขวัญข้าว ก่อนจะรีบเงยหน้าหันมองอีธาน
"กระซิบกระซาบอะไรกันเหรอฮันน่า" น้ำเสียงของอีธานฟังดูขรึมจนน่าเกรงขาม แต่ฮันน่าก็พยายามทำใจดีสู้เสือ
"ดิฉันยินดีให้บริการคุณอีธาน จนกว่าคุณจะพอใจ ส่วนขวัญข้าวมีหน้าที่แผนกสินเชื่อ หวังว่าคุณคงเข้าใจนะคะเธอทำหน้าที่แทนดิฉันไม่ได้จริงๆ " ฮันน่า พูดออกมาพร้อมกับเชิดใบหน้าผยองขึ้น ราวกับว่าเธอนั้นไม่มีความกลัวอีธานเลยสักนิด ทั้งที่ภายในใจมันสั่นระริก เพราะทุกครั้งที่ผ่านออกไปทดลองขับเขาก็มักจะหล่นหลานเธอ ทั้งคำพูดการกระทำและสายตา
"คุณเป็นคนพูดเองนะฮันน่า
