18 เรื่องสนุก
“หิวไหม”
“ถ้าช้างกินได้ ลิก็คงกินหมดเป็นตัวๆ ได้เหมือนกันค่ะตอนนี้”
ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอเบาๆ ขณะเดินเคียงกันออกไปหารถ
“ช้างไม่ใช่ไก่หมุนข้างทาง ว่าแต่ลูกช้างหรือแม่ช้าง”
“ท่านประธานคะ... เลิกล้อคนหิวค่ะ”
“เลิกเรียกท่านประธานสิ ไม่ได้อยู่ที่ทำงาน”
“ต่อปากต่อคำเก่ง”
“ก็ลองเอาวิชาเด็กเอ็นฯ มาอ้อนออดฉันบ้างสิ เผื่อจะอารมณ์ดีเลิกยียวนเธอก็ได้”
มัลลิกากานต์ยิ้มหวานหยดชนิดที่เสแสร้งสุดๆ หลงลืมสังเกตว่า คมคายกำลังเปิดประตูรถให้เธอ
“อ้อนไม่ออกหรอกค่ะ หิว กองทัพต้องเดินด้วยท้องไม่ใช่เหรอคะ”
“ถ้ากินช้างเข้าไป สงสัยจะได้เอาท้องเดินแทน”
ชายหนุ่มว่ายิ้มๆ เคาะหน้าผากมนเบาๆ เป็นเชิงบอกให้เธอรีบขึ้นไปบนรถได้แล้ว คงเพราะยืนนานไปหน่อยกับรองเท้าที่สูงห้านิ้ว ขณะจะยกขาสอดเข้าไปในรถสปอร์ตคันสวย มัลลิกากานต์อุทานออกมาเพราะเกิดเจ็บร้าวขากะทันหัน
“เป็นอะไร”
“วันนี้รองเท้าส้นแหลมมาก
