28 หอมกลิ่นมัลลิกา
“คุณกำลังฉวยโอกาสอยู่รึเปล่า”
สุ้มเสียงหวานสั่นกระเส่า ฝ่ามือที่ขยุ้มผ้าสั่นระริก เขาเลื่อนมือไปกำรอบข้อมือเล็กพลางกระตุกยิ้มชิดกรอบใบหูเล็ก
“ฉันกำลังชื่นชมสมบัติส่วนตัว...”
ปากได้รูปเม้มงับใบหู จมูกโด่งไล้เข้าหานวลแก้ม ลมหายใจอุ่นอ้าวผ่าวรดผิวเนียนละเอียด สูดกลิ่นหอมอ่อนแก้มสาว
“และทวงรางวัล...”
เขามันเขี้ยวลากดิน!
“ระ...รางวัลอะไรกัน”
“รางวัลที่อดทนไม่ลงโทษเด็กดื้อแบบเธอไง”
แล้วนี่ไม่ใช่การทำโทษหรอกหรือ...
มัลลิกากานต์มองหน้าคมสัน สบตาคมที่บัดนี้ร้อนแรงด้วยกระแสปรารถนาพานพาให้หัวใจดวงน้อยกระตุกรัวรุนแรง มือบางที่เป็นอิสระยกขึ้นทาบที่แก้มขาวระคายตอเครา เขาเบี่ยงหน้าเข้าจูบตรงกลางฝ่ามือ ยื่นลิ้นออกมาดุนไล้ ไล่ไปดูดกลืนเรียวนิ้วทีละนิ้วทั้งที่ยังมองสบตากัน
เธอถอนใจยาว... คมคายในเวลานี้ดูเซ็กซี่และเถื่อนดิบ แค่สายตาร้อนแรงจ้องมองมา ร่างกายเธอราวกับจะหลอมละลา
