"ไปไหนทำไมไม่บอก ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาฉันจะทำยังไง" กวินทร์ว่าขึ้นอย่างหัวเสีย
"ดาขอโทษ คือดาไม่ได้ตั้งใจที่จะปิดยังพ่อเลี้ยงนะคะ" พิมรดาพยามที่จะอธิบายเพราะว่าเธอเองก็ไม่ได้ตั้วใจที่จะไม่บอก แต่ก็รู้ว่าตัวเองผิดที่ออกไปข้างโดยไม่บอกกล่าวใครแบบนี้จนทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น
ร่างใหญ่กำยำของพ่อเลี้ยงแห่งไร่ไอรักเดินเข้ามาประชิดร่างเล็กของผู้เป็นภรรยาก่อนที่จะ
พรึ่บ!
ร่างเล็กถูกอุ้มขึ้นเหนือพื้นก่อนจะถูกว่าลงที่เตียงกว้างขนาดคิงไซส์ที่ตั้งเด่นกลางห้อง
"พ พ่อเลี้ยง" พิมรดาเอ่ยเรียกชื่อผู้เป็นสามีด้วยน้ำเสียงติดขัดพร้อมพยามขยับตัวออกห่าง
"เมื่อไหร่จะเลิกดื่อสักทีน้องดา หึ?" กวินทร์ยืนเท้าสะเอวมองภรรยาเด็กแล้วเอ่ยถาม
"ดาไม่ได้ดื้อสักหน่อย" เธอเถียงกลับ
"ยังจะมาเถียงอีก ตัวเองทำผิดนะไม่สำนึกเลยใช่ไหม"
"หรือฉันต้องทำให้น้องดาไปไหนไม่ได้ดี" กวินทร์ว่าต่อพร้อมมองไปที่ใบหน้าสวยของพิมรดาอ
