When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“Kaya pa ba? Ako na sa apo ko.” Si mama, gusto lang kunin ang anak ko sa ‘kin e. “Sige na. Mag almusal ka na doon.” Sabi niya at pinagtutulakan ako. Ngumuso ako ngunit kumakalam na rin ang tiyan ko. “Rinig mo ‘yon, Wisterio? Kay lola ka muna okay?” kausap ni mama sa anak ko. Panay lang naman ang tulog niya buong araw. Tuloy, pakiramdam ko bugnutin ito paglaki. Kumain na ako. Dalawang buwan na sa amin ang anak ko at hindi talaga siya iyakin. Saka lang kapag gutom o di kaya ay puno na ang diaper niya. Hindi siya mahirap alagaan at sa gabay ni mama, nagagampanan ko ng tama ang responsibilidad ko bilang ina. Hindi naging hadlang sa akin ang edad ko. Habang kumakain ako, panay ako tingin sa Tablet ko. I found something useful online na pwede kong mapagkakikitaan. Hindi problema ang