แกร็ก! จู่ๆ ก็มีคนเปิดประตูห้องเข้ามา ก่อนจะเห็นผู้หญิงสวมใส่ชุดเดรสสีขาวเดินเข้ามาในห้อง ฉันจำได้ว่าเธอคือคนที่เจอในห้างวันนั้น
“มาที่นี่ทำไม” ยังไม่ทันที่ผู้หญิงคนนั้นจะตอบคุณน้าก็หันมาบอกฉัน “เธอออกไปก่อน”
“ค่ะ”
“รอที่หน้าห้อง”
“ค่ะ” ฉันก้มหน้าตอบแล้วรีบเดินออกไปเพราะถูกผู้หญิงที่เข้ามาใหม่จ้องเขม็ง
ถ้าจำไม่ผิดเธอน่าจะเป็นคู่หมั้นของคุณต้า คิดไปแล้วฉันเองก็รู้สึกผิดเอามากๆ ที่เข้ามาเกี่ยวข้องทางความสัมพันธ์ แต่เพราะต้องการเงิน
ผ่านไม่นานผู้หญิงคนนั้นก็ออกมาจากห้อง เธอหยุดมองหน้าฉันแล้วพูด “รู้ไหมว่าฉันเป็นอะไรกับต้า”
“เอ่อ….”
“คู่หมั้น อีกไม่นานเราก็จะหมั้นกัน เธอควรเลิกยุ่งกับเขาซะ”
“ค่ะ” ฉันก้มหน้าลงเพราะรู้สึกละอายใจในสิ่งที่ตัวเองทำอยู่ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากถอยแต่มันถอยไม่ได้
ฉันเองก็กลัว…กลัวว่าวันหนึ่งความรู้สึกมันจะถลำลึกไปมากจนถอนตัวไม่ขึ้น
“ฉันรู้ว่าต้าเป็นคนเจ
