01

1457 Words
​ครืดดดดดด ครืดดดดด "ใครโทรมาเนี้ย!"ฉันพูดเสียงงัวเงียและหงุดหงิดนิดๆเพราะเสียงโทรศัพท์ดัง ฉันเอามือควานหาโทรศัพท์และหยิบขึ้นมาดูใครโทรมา บีนา "ว่าไงแก"ฉันพูดเสียงงัวเงีย "นี่แกยังไม่ตื่นอีกหรอ!"ยัยบีนาตะโกนใส่หูฉัน "แกจะตะโกนทำไมเนี้ย"ฉันถามยัยบีนา ยัยบ้านี่มาตะโกนใส่หู "ไม่มามหาลัยรึไง"ฉันตาโตทันทีวันนี้เปิดเทอมวันแรก "เออวะ เดี๋ยวฉันรีบไปแก"ฉันพูดกับตัวเองเบาๆและบอกยัยบีนา "เออ เคๆ"ยัยบีนาตอบ ฉันวางสายและกระโดลงจากเตียงทันที ไม่น่าดูซีรีย์ดึกเลยฉัน........ฉันใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวหนึ่งชั่วโมงและลงลิฟต์ไปโรงจอดรถของคอนโดและขับไปมหาลัย มหาลัย GD "ว่าไงค่ะ แม่หญิงสายเสมอ"ฉันเดินหอบมาที่โต๊ะนั่งประจำก็โดนยัยนีน่าพูดแขวะเล่นๆทันที "โทษที ดูซีรีย์ดึกไปหน่อยอะ"ฉันบอกพวกมันและยิ้มแห้งๆ นี่มันก็ไม่สายมากนะแค่สายไป1ชั่วโมงเอง "แหม่ ดูจนจะได้แฟนเป็นพระเอกเกาหลีอยู่แล้วเนี้ย"ยัยบีนาแซวฉัน "ได้ก็ดีสิ"ฉันตอบยัยบีนา ถ้าได้ก็ดีจริงๆนะฟินไปทั้งชาติเลย "มโนจริงๆ"ยัยพิมพูดและส่ายหัวอย่างปลงๆ พวกฉันมองหน้าและขำกัน ยัยพิมเนี้ยเป็นคนเงียบที่สุดในกลุ่มแล้วถ้ามันโมโหขึ้นมาคือต้องออกห่างอะ มันน่ากลัวมากๆเลย ส่วนพวกฉันสามคนก็อารมณ์ค่อยข้างดีกันไม่ค่อยเงียบเหมือนพิม พวกฉันเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ม.ปลายแล้วหละเลยรู้นิสัยกันหมดและไม่มีความลับต่อกัน "วันแรกไม่ค่อยมีคนมาเลยอะ"ฉันมองไปรอบๆห้องเรียนไม่ค่อยมีคนมานั่งเรียนเลยมีแต่พวกฉันและอีกสองคนฉันไม่รู้จัก "วันแรกก็เงี้ยแหละ"ยัยนีน่าพูด "งั้นเดี๋ยวเรียนเสร็จไปกินเค้กกัน"ยัยบีนาพูด อืมดีเหมือนกันอยากไปพอดี "ไม่กลัวอ้วนหรอ"ยัยพิมพูดขึ้น ยัยนี่พูดแต่ละคำค่อยข้างกระทบจิตใจพวกฉันมากเลยแหละ "แหม่ ค่อยลดก็ได้"ยัยบีนาตอบยัยพิม พวกฉันนั่งคุยเล่นรออาจาร์ยเข้ามาสอน "อาจารย์มาแล้ว"ยัยพิมบอกพวกฉัน พวกฉันเลิกคุยและหยิบมสมุดมาเลคเชอร์........ "เมื่อยสุดๆ"ยัยบีนาลุกขึ้นและบิดตัว จะไม่ให้เมื่อยได้ไงหละก็นั่งเรียนกันสองชั่วโมงเต็ม "ไปกินเค้กกันเถอะ"ยัยนีน่าลุกขึ้นและหันมาบอกพวกฉัน "โอเค"ฉันตอบและเก็บสมุดเข้ากระเป๋าสะพาย "งั้นขี่ตามกันไปร้านเค้กนะ"ฉันบอกพวกมันเพราะพวกเราเอารถกันมาเองอะ ยกเว้นยัยบีนากับพิมมาคันเดียวกันเพราะอยู่คอนโดเดียวกัน "โอเคๆ"พวกมันตอบและเดินไปขึ้นรถของตัวเองและขับไปร้านเค้กใกล้ๆมหาลัย ร้านนี่อร่อยมากเลยมีคนไปกินกันเยอะแยะ "เขาด่าใครป้ะว่ะ"ยัยบีนาพูดขึ้น นั้นสิดูรูปอิโมจิสิ "นั้นสิ"ฉันพูด ฉันก็พอรู้เรื่องของกลุ่มgangster ออกจะดังในมหาลัย ฉันได้ข่าวมานะว่าทุกคนต้องเกรงกลัวต่อกลุ่มนี้มากๆไม่มีใครกล้าหาเรื่องด้วยเพราะคนที่หาเรื่องด้วยจะไม่มีวันกลับมามีชีวิตอีกหรือไม่ก็พิการไปเลย แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงมากแค่ไหนและอีกอย่างกลุ่มของพวกเขาฟันผู้หญิงไม่เลือกควงคนละวันเลยหละอันนี้ฉันเชื่อเลยเพราะแต่ละคนหล่อๆทั้งนั้น ฉันเคยเห็นผ่านๆอะ "สงสัยพวกอริเขานั้นแหละ"ยัยนีน่าพูดและเก็บโทรศัพท์ พวกฉันเลิกสนใจและก้มกินเค้กต่อ...... นิวเคลียร์ "เห้ย วันนี้พวกไอ้บาสมันท้าแข่งรถวะ"ไอ้เลย์พูด ผมเงยหน้ามองมัน "ไอ้ห่านี่แม่งไม่เข็ด! ไอ้สัส"ผมพูดเสียงเย็น ไอ้ห่าบาสมันเคยแข่งรถกับผมไปแล้วครั้งนึงแต่ผมชนะมันเลยแค้นละมั้ง "มึงจัดให้แม่งอีกสักดอกดิ"ไอ้ลูคัสบอกผม ถึงไม่บอกผมก็จัดให้อยู่แล้ว "กูจะเอาให้ตายเลยไอ้ห่า"ผมบอกพวกมันและยิ้มมุมร้ายๆ สนามเเข่งรถ Lay car "คนที่นัดแข่งมาแล้วครับ เฮียเลย์"ผมมองไอ้พาสต์ที่เดินมาบอกพวกผม วันนี้พวกผมมาแข่งรถที่สนามของไอ้เลย์มัน หึ! หาที่ตายถึงที่เลยนะมึง "วันนี้มันเอาไรมาพนัน"ผมถามไอ้พาสต์ "รถรักของมันเฮีย"หึ! น่าสน ครั้งที่แล้วมันเสียเงินให้ผม3ล้าน ครั้งนี้แม่งยังไม่เข็ดจะหมดตัวอยู่แล้วยังซ่าอีก "หึ! ไปพวกมึง"ผมหัวเราะในลำคอและเดินลงไปข้างล่าง "ไงไอ้สัส ยังไม่เข็ด?"ผมเดินลงไปหาพวกไอ้บาสและถามไอ้บาสหน้ากวนตีน "ถ้ามึงมั่นใจว่าจะชนะก็มา"ผมบอกมันเสียงจริงจังและเดินไปที่รถผม "มึงอย่าโกงละกัน ถ้ามึงโกง หมา!"ไอ้บาสพูดถามหลังผม ผมหันไปยิ้มมุมปากให้เท่านั้น. ผมเดินเข้ามาในรถและตรวงสอบความเรียบร้อยทั้งหมด สตาร์ทรถและเร่งเครื่องเป็นการวอร์มรถ ผมหันไปมองไอ้บาสข้างๆและยิ้มมุมปาก 1 2 3 สัญญานดังขึ้นผมกำพวงมาลัยรถแน่นและใส่เกียร์รถ Start! ผมเยียบมิดและใส่เต็มที่ ผมกับไอ้บาสตีคู่กันมาตลอดอย่างไม่มีใครยอมใคร จนมาถึงโค้งผมขับเบียดมันและแซงขึ้นมาผมเร่งเครื่องและเข้าเส้นชัย "ไอ้สัสนิวเคลียร์มึงโกงกู"ไอ้บาสเดินมาด่าผม หน้าของมันแดงและมีความโกรธ "แพ้แล้วอย่าพาล มึงท้ากูเอง"ผมบอกมันเสียงเรียบแต่แววตาดุดัน "มึงโกงกู!"ไอ้บาสตะคอกลั่น "เห้ย ไอ้บาสมึงแพ้ก็กลับไปดิ"ไอ้ลูคัสบอกไอ้บาสที่ยืนอยู่ "หรือมึงอยากมีเรื่อง?"ไอ้ดิวถาม "ไอ้พาสต์บอกให้คนไปเอารถมันมา"ไอ้เลย์หันไปบอกลูกน้องมัน "ก่อนกลับกูขอท้าต่อยกับไอ้นิวเคลียร์ก่อน!"ไอ้บาสบอกเสียงดัง ไอ้นี่มันเก่งพอตัวเลยหละ แต่แม่งชอบประมาทจนแพ้ "หึ! มาเลยไอ้สัส!"ผมพูดจบก็เข้าไปซัดหน้ามันอย่างแรงจนมันล้มลงไปกับพื้น "อุก"ผมร้องออกมา ไอ้ห่าบาสแม่งทีบที่หน้าท้องผมตอนเผลอ ผมตั้งหลักได้ก็กระโจนเข้าไปต่อยกับมัน ผมกับมันแรกหมัดกันอย่างไม่มีใครยอมใครแต่ไอ้บาสดูเหมือนจะเสียบเปรียบผมเยอะ "ไอ้สัสพอ! เดี๋ยวแม่งตายจริงๆ"เสียงไอ้ต้าตะโกนห้ามผม ผมปล่อยมือจากคอเสื้อไอ้บาสอย่างแรงจนหัวมันกระแทกพื้นเสียงดัง พวกลูกน้องไอ้บาสรีบวิ่งมาดูลูกพี่มันที่นอนอยู่กับพื้น สภาพของมันดูเหมือนจะหยอดข้าวต้มเป็นเดือนเลยหละ เลือดเต็มหน้าไปหมด ผมแค่คิ้วแตก ปากแตก นิ้วแตกเท่านั้น "พาลูกพี่มึงกลับและอย่ามาให้พวกกูเห็นหน้าอีก"ผมบอกพวกไอ้บาสเสียงเกรี้ยวกราดและชี้หน้าพวกมัน "ไปพวกมึง"ผมหันหลังให้พวกไอ้บาสและบอกเพื่อนผม พวกเดินขึ้นมาบนห้องไอ้เลย์และทำแผลให้ผม "ไอ้สัส มือหรือตีน!"ผมผลักมือไอ้ดิวออก "เอ้า ไอ้ห่า มือดิถ้าตีนคงแรงกว่านี้"ไอ้ดิวบอดผมและทำหน้ากวนตีน "ไปไกลๆเลยกูทำเอง"ผมไล่มันไปและหยิบอุปกรณ์ทำแผลเอง "ป่านนี้ไอ้บาสคงอยู่ICUแน่ๆเลยว่ะ"่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่ไอ้ต้าพูดและหัวเราะในลำคอ "เออ กูว่าอยู่โรงบาลเป็นเดือน"ไอ้ดิวพูดและขำออกมา "กูไม่เอาตายก็ดีแหละ"ผมหันไปพูดกับพวกมัน "ไอ้สัสนี่ เลวจริงๆ"ไอ้ลูคัสด่าผม "มึงก็ไม่ต่างจากกู"ผมบอกมันไปนิ่งๆ หึ!ถ้าไม่เลวเหมือนกันจะมาอยู่ด้วยกันได้ยังไง ถ้าไม่เลวและมีเรื่องกับคนอื่นเขาคงไม่ใช่พวกผมหรอก
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD