“ห้ามตอบว่าเพราะฉันนะ เพราะถ้าเธอชอบพี่ธามจริงๆ ก็ไม่น่าจะถอยง่ายๆ อ่อยเขามาสักพักแล้วไม่ใช่เหรอ” เหลือเชื่อเลยจริงๆ ดาราวดีถึงกับเงยหน้าผ่อนลมหายใจออกมาจากปาก แต่ละอย่างที่แพรทองพ่นออกมาคือหวงธามชัดๆ
“น้องแพรอาจจะพูดตรงไปหน่อยนะครับ” ผู้ชายคนเดียวที่ยืนอยู่ไม่ห่าง รีบแก้สถานการณ์ โอ๊ย! ดาราวดีอยากจะกรีดร้อง พูดตรงเหลือเกิน แต่พอดูๆ แล้ว เธอก็อ่อยธามจริงๆ นั่นแหละ พอคิดมาถึงตรงนี้ก็พลันหน้าแดงเสียอย่างนั้น
“จริงอย่างที่แพรทองพูดน่ะค่ะ”
“ยอมรับก็ดีแล้ว ทำไมไม่อ่อยพี่ธามต่อล่ะ น่าจะสำเร็จนะ” ดาราวดีมองแพรทองอีกครั้ง แพรทองเป็นเด็กพูดตรงๆ แต่ไม่ค่อยระวังคำพูด เอาเป็นว่าเธอจะเข้าใจแบบนี้ก็แล้วกันนะ จะได้สบายใจกันทั้งสองฝ่าย
“เขารังเกียจฉันน่ะค่ะ ไม่ชอบให้ฉันไปยุ่งวุ่นวาย”
“หา!” คนที่งงเป็นไก่ตาแตกคือแพรทอง ธัญญ์มองอย่างเดาอารมณ์ไม่ถูก
“จะถามแค่นี้ใช่ไหมคะ ฉันขอตัวก่อน”
“เดี๋ยว อย่าเพิ่
