4
1563 Words
“ดาวไม่ได้ง่วงค่ะ”
“ห้ามพูดปดนะครับ”
“เปล่านะคะ”
“ไม่เถียงกันแล้วครับ ไปกันเถอะ”
“ค่ะ” เธอลูบท้ายทอยเก้อๆ เดินตามเขาไปอย่างมีความสุข
“ปกติคุณดาวตื่นกี่โมงครับ”
“ก็...” เธอทำท่าคิด ถ้าบอกว่าตื่นเช้าก็โกหกอีก ถ้าบอกตื่นเที่ยง เขา
จะมองว่าเธอเป็นผู้หญิงขี้เกียจสันหลังยาวหรือเปล่า หรือบอกว่าตื่นสายๆ หน่อยน่าจะโอเค
“ปกติผมตื่นบ่ายโมงครับ”
“หา! คะ?” เธอแทบล้มหัวคะมำเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ธามหันมาถามอย่างห่วงใย
“เปล่าค่ะ ดาวจะบอกว่าดาวก็ตื่นเที่ยงๆ น่ะค่ะ สิบโมง สิบเอ็ดโมง” ประโยคของเขาทำให้เธอคิดว่าเป็นตัวของตัวเองดีที่สุด การไม่โกหกดีที่สุด เพราะเหมือนเป็นการฝืนตัวเอง
“ถ้าคุณดาวจะหลับก็ตามสบายนะครับ”
“ดาวไม่หลับหรอกค่ะ ถ้าหลับนี่คือแย่เลยนะคะ ปล่อยให้คุณธามขับรถคนเดียว” เธอรีบบอก ยิ้มสดใสให้เขา รถยนต์คันหรูของเขาทำให้เธอมองตาค้าง นี่เป็นรุ่นที่เธออยากได้อยู่พอดี แต่วันก่อนเธอเห็นเขาขับรถคันอื่นนี่นา หรือเขาจะซื้อรถใหม่ เขาอาจมีรถหลายคันกันนะ
รุ่นที่อยากได้ กล้าคิดเนอะ ขับก็ยังขับไม่เป็นแท้ๆ!!!
“เชิญครับ”
“รถสวยจังเลยค่ะ” อดที่จะเผลอชมไม่ได้
“ของเพื่อนน่ะครับ”
“เพื่อนคุณธามเหรอคะ” เธอมองหน้าเขาอย่างสงสัย
“ครับ เขาเบื่อแล้วเลยขายให้ ผมเลยซื้อมาครับ”
“มีขายอีกไหมคะ เผื่อดาวสักคัน”
“ไม่มีแล้วครับ เพื่อนผมไปเรียนต่อต่างประเทศก็เลยขายน่ะครับ” เขาพูดยิ้มๆ
“อยากมีเพื่อนน่ารักแบบคุณธามบ้างจังเลยค่ะ”
“ครับ”
“เราจะไปซื้อชุดว่ายน้ำที่ไหนกันดีคะ”
“ห้างใกล้ๆ ก็แล้วกันครับ เผื่อวันนี้คุณดาวจะได้ลงสระ”
“คุณธามจะสอนดาวว่ายน้ำวันนี้เลยเหรอคะ” คนถามมีท่าทีตื่นเต้น
“วันนี้ผมว่างน่ะครับ แล้วคุณดาวล่ะครับ สะดวกหรือเปล่า”
“ดาวสะดวกทุกวันเลยค่ะ แลดูเป็นคนว่างงานนะคะ” เธอพูดแล้วหัวเราะอย่างเป็นกันเอง
“คุณดาวทำงานอะไรครับ” เขาเอ่ยถาม
“ดาวเหรอคะ แหะๆ” เธอลูบท้ายทอยไปมา ดาราวดีหาคำตอบในสมองให้วุ่น จะบอกว่าทำงานอะไรดีล่ะ ที่ดูมีสาระหน่อย
“ผมไม่ได้ทำงานประจำหรอกนะครับ ผมทำฟรีแลนซ์”
“เหมือนกันเลยค่ะ” ดาราวดีรีบตอบ คุยกับธามก็ดีแบบนี้เอง เขามักหาคำตอบให้เธอได้ในคำถามที่เธอลังเลว่าจะตอบอะไรดี
“ไม่ต้องเกร็งนะครับ”
“เกร็งอะไรคะ” เธอถามกลับตาปริบๆ
“ก็เห็นคุณดาวคุยกับผมแล้วเกร็งจัง เป็นอย่างที่คุณดาวเป็นนั่นแหละดีแล้วครับ”
“ค่ะ” ดาราวดีพยายามชวนคุย แอบมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาของเขาแล้วอมยิ้ม แต่คุยไปคุยมาเธอไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังตาปรือและหลับในที่สุด
ธามมองคนข้างกายที่หลับไปแล้วด้วยความเอ็นดู เขาขับรถอย่างช้าๆ นึกถึงประโยคของป้าจรัสเมื่อวันก่อนแล้วอมยิ้ม
‘ผมควรรุกเหรอครับป้า กลัวคุณดาวเขาจะ...’
‘ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ เชื่อป้าเถอะ’ ป้าจรัสหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
‘ผมจะจีบเธอยังไงดีครับ’
‘แน่ะ! ทำมาถามป้า คุณธามหล่อออกขนาดนี้ ไม่เคยจีบสาวๆ หรอก
เหรอคะ’
‘มีแต่สาวๆ มาจีบครับ’
‘โอ๊ย! ฟังแล้วชักกลัว’
‘กลัวอะไรครับ’
‘กลัวว่าถ้าป้ายังสาวๆ เหมือนหนูดาว ป้าจะจีบคุณธามด้วยน่ะสิคะ’ ป้าจรัสหัวเราะชอบใจ
‘แล้วหนูดาวของป้า ชอบทำอะไรบ้างล่ะครับ’
‘เอาตรงๆ เลยนะคะ คุณธาม...’
‘ครับป้า’
‘คุณธามชอบทำอะไร หนูดาวก็ชอบหมดแหละค่ะ เพราะเธอชอบทุกอย่างที่เป็นคุณธามค่ะ’ ธามมองหญิงสาวที่หลับไปอย่างน่ารักแล้วอมยิ้ม เขาขับรถเข้าห้าง
มาจอดที่ลานจอดรถนานแล้ว แต่ยังไม่อยากปลุกคนขี้เซาที่นอนหลับอย่างแสนสบายแม้แต่น้อย อุ้งมือแสนอบอุ่นค่อยๆ ปัดปอยผมของหญิงสาวออกไปอย่างบางเบา เวลาหลับ เธอเหมือนนางฟ้าตัวน้อยๆ น่ารัก เขาหักห้ามใจไม่ไหว ทำท่าจะก้มลงไปจุมพิตริมฝีปากสีกุหลาบเบาๆ
“ถึงไหนแล้วคะนี่” ดาราวดีบิดตัวไปมาเพราะตื่นนอน ธามรีบพาตัวเองไปนั่งประจำที่คนขับ และวางหน้านิ่งสนิท
“ถึงห้างแล้วครับ”
“อุ๊ย! แย่จริง นี่ดาวเผลอหลับไปเหรอคะนี่” เธอลูบท้ายทอยไปมา
“ไม่เป็นไรครับ”
“ถึงห้างนานหรือยังคะ” เธอบอกอย่างเกรงใจ
“เพิ่งถึงครับ เราลงไปซื้อชุดกันเถอะครับ” ธามปด ไม่อยากให้หญิงสาวคิดมาก เขาไปเปิดประตูรถให้เธอ ก่อนจะล็อกรถ และพาเธอเดินเข้าไปซื้อของที่ต้องการ ดาราวดีมองชุดว่ายน้ำตรงหน้าอย่างละลานตาแล้วเกิดอาการเลือกไม่ถูก คนที่พามาซื้อก็ช่างแสนดี เอ่ยถามเธอว่าชอบแบบไหน เธอก็ใบ้กินน่ะสิ ไม่รู้จะตอบว่าชอบแบบไหน เพราะไม่มีแบบให้ชอบเลย
“อยากได้แบบไหนสอบถามได้นะคะ ว้าว! แฟนน่ารักนะคะ พามาเลือกด้วยตัวเองเลย” พนักงานก็ช่างพูด ดาราวดีบิดไปมา พลางเหลือบมองคนข้างๆ เขาไม่ปฏิเสธ แต่ก็ไม่ตอบรับ เธอเลยคิดมากไป ปากไวเสียจริง
“ไม่ได้เป็นแฟนกันค่ะ เป็นเพื่อนค่ะ”
“อ้าว เหรอคะ ขอโทษค่ะ งั้นตามสบายนะคะ” พนักงานเปิดโอกาสให้ทั้งสองเลือกชุด แต่ก็ยืนอยู่ไม่ไกลนัก เผื่อเรียกถามหรือต้องการให้บริการอะไร
“ตามสบายนะครับ เดี๋ยวผมเดินไปดูแว่นตาดำน้ำให้นะครับ” เขาเลี่ยงออกไป เพราะไม่อยากทำให้เธออึดอัด
“ค่ะ” ดาราวดีลอบผ่อนลมหายใจออกมา แต่ก็อยากให้เขาช่วยเลือก อยากรู้ว่าเขาชอบแบบไหน
“ชอบแบบไหนถามได้นะคะ มีทุกไซซ์ทุกขนาดเลยค่ะ” พนักงานคนเดิมเดินเข้ามาถามอีกครั้ง
“อยากได้แบบมิดชิดหน่อยๆ น่ะค่ะ มีระบายเป็นกระโปรงก็สวยดีนะคะ” ดาราวดีเอ่ยตอบออกไป
“เอาแบบสีสันสดใสหรือสีเรียบๆ คะ”
“เอ่อ... ช่วยแนะนำหน่อยได้ไหมคะ” เธอไม่ค่อยแน่ใจเลยเอ่ยถามคนขาย พนักงานยิ้มหวานมาให้ ก่อนจะยกชุดว่ายน้ำที่มีระบายติดรอบเอวคล้ายกระโปรง มาทาบที่ร่างของเธออย่างสุภาพ
“แบบสีสันสดใสก็น่ารักดีนะคะ คุณเป็นคนผิวขาว ใส่แล้วขับผิวดีค่ะ สามารถลองสวมได้นะคะ มีหมวกเข้าชุดกันด้วยค่ะ”
“มันโป๊ไปไหมคะ” เธอไม่เคยใส่อะไรสั้นๆ แบบนี้มาก่อนเลย รู้สึกไม่ค่อยมั่นใจยังไงไม่รู้
“ไม่โป๊หรอกค่ะ แบบนี้เขาก็นิยมใส่กันนะคะ น่ารักดีค่ะ บางคนใส่บิกินีแบบโน้น เขาก็ไม่ได้เห็นว่าโป๊เลยนะคะ” พนักงานชี้ไปยังชุดว่ายน้ำสองชิ้นแบบบิกินี ดาราวดีหน้าแดง เธออยากใส่นะ... ถ้าหุ่นดี แต่นี่ไม่ค่อยมั่นใจในหุ่นตัวเองสักเท่าไหร่
“ฉันไม่ค่อยมั่นใจหุ่นของตัวเองหรอกค่ะ ใส่แบบนั้นอายคนอื่นเขาค่ะ”
“เอาแบบกระโปรงระบายนี่ก็เรียบร้อยน่ารัก แลดูสดใสสมวัยนะคะ”
“แบบโน้นล่ะคะ” เธอชี้ไปยังชุดว่ายน้ำที่เป็นชุด แต่เป็นกางเกงยาวถึงเข่า เห็นแล้วรู้สึกว่ามันมิดชิดดี
“ชอบแบบนั้นเหรอคะ แต่พี่ว่าแบบกระโปรงน่ารักกว่า ไม่โป๊หรอกนะคะ ไม่ต้องกลัว” พนักงานขายพอจะเข้าใจว่า คนไม่เคยใส่ชุดว่ายน้ำแล้วไม่มั่นใจก็อยากจะได้ชุดที่มันมิดชิดที่สุด
“จะดีเหรอคะ”
“ดีแน่นอนค่ะ ถามจริงๆ นะคะ เพื่อนกันจริงๆ เหรอคะ” พนักงานหันไปมองธาม เขากำลังเลือกแว่นตาดำน้ำอยู่ จากสายตาของดาราวดี เธอรู้สึกไม่ชอบสายตาของพนักงานสาวเลยสักนิด
“เพื่อนข้างห้องน่ะค่ะ”
“แน่ะ! อยากใส่ให้เขาดูไหมล่ะคะ ปกติพี่ไม่เคยเห็นเพื่อนผู้ชายพาเพื่อนผู้หญิงมาซื้อชุดว่ายน้ำหรอกนะคะ สงสัยเพื่อนคนนี้คงจีบน้องอยู่แน่เลยค่ะ”
“เอ่อ... ไม่ใช่นะคะ”
“งั้นน้องจีบ?”
“พี่ อย่าพูดเสียงดังไปสิคะ” ดาราวดีรีบจุ๊ปาก พนักงานสาวยิ้มกว้าง ก่อนจะยัดชุดว่ายน้ำใส่มือของลูกค้าสาวหลายชุด แล้วก็บอกให้ไปลองสวมดู
“ไปลองก่อนสิคะ จะได้รู้ว่าชอบหรือไม่ชอบ” พนักงานสาวสวยดันแผ่นหลังของลูกค้าคนสำคัญเข้าไปยังห้องลองทันที ดาราวดีมองชุดว่ายน้ำในมือแล้วเอามาทาบกับตัว ก่อนจะตัดสินใจลองสวมใส่ดู
- Writer
