Jake
NAGSUKATAN kami ng tingin sa isa't-isa. I never had this feeling before.
Ipinaaalala ko sa sarili ko, that she was a fraud! An impostor! She was full of lies. Pero bakit ako nasasaktan ng ganito? Bakit ayaw kong mapunta siya sa kahit na kanino? Bakit habang nakatingin ako sa mga mata niya. Nararamdaman ko din ang sakit na nararamdaman niya.
"I'm sorry," I softly said, ako ang unang nagbawi ng tingin. "Sorry dahil hindi kita nasamahan sa check-up mo. Balak ko sanang pagkatapos ng lunch meeting ko na iyon ay hahabol ako. But it seems my brother has plenty of time to be with you." I sarcasticaly smiled. Nakita ko siyang natigilan at yumuko.
"It doesn't matter anymore. Don't mistake what Dan was doing." Patuya akong tumawa sa kanya.
