ตอนที่ 2 กล่องดวงใจ
625 Words
ตอนที่ 2 กล่องดวงใจ
เสียงฝีเท้าของคนทั้งคู่ที่เปิดประตูออกไป ทำให้สองขาของสมายด์หมดแรงเอาดื้อ ๆ เธอทรุดตัวลงนั่งกับฝาชักโครกด้วยหัวใจที่สั่นยิ่งกว่ากลองรบ สติสตังค์แทบเหลือไม่ครบร้อย เลือกไม่ถูกเลยว่าตอนนี้ระหว่างเสียงคนกระแทกร่างใส่กัน กับเสียงคนที่เพิ่งกระแทกใส่ประตูเมื่อกี้นี้ เธอจะกลัวอันไหนก่อน
เมื่อรอจนแน่ใจว่าไม่มีใครในห้องน้ำแน่แล้ว เธอจึงค่อย ๆ ย่องออกมาจากห้องน้ำ กระนั้นใบหน้าหวานก็ยังคงสอดสายตามองหาต้นตอเสียงให้มั่นใจว่าสองคนนั้นไม่ได้อยู่ชัวร์ ๆ
โอ๊ย...วันซวยอะไรของเธอเนี่ย รีบไปดีกว่า เธอเดินจ้ำไปล้างมือ ก่อนจะได้ยินเสียงประตูห้องน้ำบานใหญ่ที่เปิดพรวดเข้ามา
“คนไหนวะ!”
เฮือก!
เสียงเข้มที่ตะโกนขึ้น พร้อมใบหน้าผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าฮอตจัดปลัดแตกในมหา’ ลัยแห่งนี้เดินเข้ามา ปกติถ้าเจอคนหล่อแบบวัวตายควายล้มแบบนี้มาทักทาย สมายด์คงยืนกรี๊ดไปแล้ว แต่มันต้องไม่ใช่สถานการณ์แบบตอนนี้
“เป็นเธอ?” เรียวคิ้วหนาบนใบหน้าหล่อขมวดเข้าหากัน เหมือนไม่เชื่อสายตาว่าที่แท้คนในห้องน้ำจะเป็นผู้หญิงแบบสมายด์
“คะ คื นะ หนูเปล่านะคะรุ่นพี่ สะ สาบานได้ว่าหนูไม่รู้ ไม่เห็น ไม่ได้ยิน อะไรทั้งนั้น” สมายด์เรียบเรียงประโยคเป็นคำพูดแทบไม่คำ สองรีบยกมือปฏิเสธยืนยันว่าไม่รู้ไม่เห็นอะไรแน่นอน
“ไม่รู้ไม่เห็น? แน่ใจ?”
“ขะ ขอโทษจริง ๆ ค่ะ สาบานได้ว่าไม่เห็นอะไรเลยจริง ๆ แต่เอออาจจะได้ยินนิดหน่อย”
สมายด์เดินก้าวถอยหลังไปเรื่อย ๆ เพราะคนตรงหน้าเดินสาวเท้าเข้ามาใกล้ เธอรู้ตัวอีกทีว่าถอยไปไหนไม่ได้แล้ว ก็ต่อเมื่อสะโพกมนชนกับขอบอ่างล้างหน้าดังปึก!
อึก!! สถานการณ์โคตรน่ากลัว สมายด์เบี่ยงตัวจะหนี แต่ทว่าฝ่ามือหนาของคนตัวโต เข้าวางทาบทับที่พื้นอ่าง ในสภาพที่คร่อมร่างเล็กของสมายด์เอาไว้ก่อน
“ฉันจะแน่ใจได้ไงว่าเธอไม่เอาไปพูด หืม”
“นะ หนูไม่กล้าเรื่องพูดทุเรศ ทุเรศแบบนั้นกับใครแน่”
“คนเราจะไม่กล้าพูดเรื่องแบบนั้นกับคนอื่น ก็ต่อเมื่อต้องทำแบบเดียวกัน หรือ…”
เขาเว้นประโยคที่ชวนให้สมายด์ใจเต้นแรงหนักกว่าเดิม
“หรือ…ฉันต้องทำแบบนั้นกับเธอดี”
อึก!! สมายด์ตาค้าง ค้างจนลูกกะตาเล็ก ๆ ของเธอ ไม่สามารถขยายโตต่อไปมากกว่านี้ได้อีก
ยะ อย่า บอกนะว่าเขาจะชวนเธอเลียไอติมยักษ์ในนี้
กรี๊ดดดดด!!
แค่จินตนาการไปตามคำขู่ เข่าเล็ก ๆ ของสมายด์ก็ยกขึ้นตามสัญชาตญาณพร้อมกับเสียงร้องเพราะหวาดกลัว แถมมันยังสูงพอที่จะชนโดนกล่องดวงใจคนตรงหน้าดัง อึก!
ร่างสูงตัวงอก่อนจะถอยออกไปเล็กน้อย สมายด์สบโอกาส พุ่งเอาตัวของเธอไปชนคนตรงหน้าเต็มแรง ก่อนจะวิ่งไปเปิดประตูหนีออกไปจากห้องน้ำด้วยความเร็วสูงสุด
“อึก…ยะ ยายตัวแสบ!”
มือที่ได้แต่คว้าอากาศ เพราะมัวแต่กุมกล่องดวงใจอยู่เลยจับคนตัวเล็กไว้ไม่ทัน มองตาแผ่นหลังในระหว่างที่ประตูกำลังปิดลงอย่างแค้นใจ
ก่อนที่สายตาเขาจะเหลือบไปมองเห็นโทรศัพท์เคสสีชมพูที่ตกอยู่
“หึ…ได้เจอกันอีกเร็ว ๆ นี่แน่”
- Writer
