ทั้งสองเผลอหลับไปในท่านั้นตื่นขึ้นมาอีกทีก็ปาเข้าไปเกือบหนึ่งทุ่มแล้ว มิราขยับตัวออกจากชายหนุ่มที่เธอนอนทับอยู่ ลงมานั่งด้านข้างแทน หญิงสาวต้องหน้าแดงออกมาด้วยความอาย ก็จะอะไรละ เดวิสที่นอนหงายอยู่ตอนนี้ไม่ได้สวมเสื้อผ้าสักชิ้น ส่วนน้องชายเขาก็หัวหักงออยู่ตรงกลางกายแกร่ง
'โอ๊ย อายผีสางบ้างเถอะ'
มิราคิดออกมาในใจก่อนที่จะดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดเอาไว้แล้วเธอก็ลุกเดินไปเข้าห้องน้ำทั้งที่ท้องน้อยก็รู้สึกเจ็บหน่วงๆ
เมื่อเดินออกมาหญิงสาวมองไปยังชายหนุ่มที่ยังไม่ยอมตื่น ก่อนจะเดินออกไปเข้าห้องนอนของตนเองเพื่อใส่เสื้อผ้าและออกมาทำอาหารเย็น
ทางด้านเดวิสตื่นขึ้นมาอีกทีประมาณสองทุ่มกว่ามองหามิราแต่ก็ไม่พบจึงเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมา ชายหนุ่มได้กลิ่นอาหารโชยมาแต่ไกลก่อนที่จะเดินเข้าครัวตามกลิ่นไป
"ทำอะไรอะคุณ กินข้าวทำไมไม่รู้จักปลุกผมมากินด้วย ดูซินั่งกินยังกะบ้านของตัวเอง"
เดวิสบ่นออกมาก
