EP04 ll พี่เซ้นส์ หนูเมนไม่มาอ่ะ
2010 Words
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
ฉันก็ไปมาหาสู่บ้านพี่เซ้นส์ประหนึ่งบ้านตัวเอง แรกๆ ก็ลับๆ ล่อๆ แล้วลอบไปดึกดำดึ๋ยในห้องกันอยู่สองคน หลังๆ ฉันก็เริ่มจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของบ้าน มาทุกวันหลังเลิกเรียน คือเหลือแค่ย้ายข้าวของมาไว้ห้องพี่เซ้นส์ ฉันก็จะเป็นภรรเมียของนางเต็มยศเลยอ่ะ
ตอนนี้ฉันกับอีพี่เซ้นส์กำลังนอนอยู่บนโซฟา หันหัวกันคนละทาง ฝ่าเท้าหันเข้าหน้าของอีกฝ่าย แต่ด้วยความที่อีพี่เซ้นส์นางตัวยาวกว่า เท้านางจึงแทบจะทาบหน้าฉัน รักกันแค่ไหน ก็ไม่ควรจะให้ฉันนอนดมเท้าเขานะ =_=
“โอ๊ย พี่เซ้นส์ ตีนอ่ะจะจิ้มหน้าหนูอยู่ละนะ” ฉันโวยวายขณะที่ไอ้คนโดนด่าก็ไม่รู้สึกรู้สา นอนลูบหัวแมวเหมือนไม่แยแส นางปรายสายตานิ่งๆ มามองฉันละก็หันไปดูทีวีต่อ
หนอยแน่ะ!
“นอนเป็นเจ้าที่กันเลยนะ” เจ๊ซิน พี่สาวของอีพี่เซ้นส์ยืนค้ำหัวของพวกฉันอยู่ เจ๊แกยังคงความสโลแกนหน้านิ่งมือขวาถือไอศกรีมที่เปลี่ยนรสไปแต่ละวัน เธออยู่ในช็อปของคณะ กับกางเกงยีนส์สีเรียบ มัดผมครึ่งหัวและนั่นทำให้เธอดูเท่มาก เจ๊แกถอนหายใจแล้วมองฉันเล็กๆ
ตอนแรกฉันก็เกร็งๆ เจ๊แกอยู่เหมือนกัน แต่พอฉันเริ่มจะเข้ามาสนิทชิดเชื้อก็เห็นได้ว่านางไม่ได้น่ากลัวอะไร ใจดีแถมวันๆ กินแต่ไอศกรีมอีกต่างหาก
“ไอ้เซ้นส์ ป๊าจะกลับมาละนะ” เธอเตือน ในขณะที่พี่เซ้นส์ชะงักเพียงเสี้ยววินาทีก่อนจะลูบหัวแมวต่อ ฉันกับพี่เซ้นส์มองหน้ากัน ความขี้เกียจออสโมซิสผ่านทางสายตา ยังไงสักวันป๊าก็ต้องรู้อยู่แล้วก็ให้รู้ๆ ไปเหอะ วันนี้ฉันไม่ได้มาทำอะไรเสียหาย ฉันจะทำก็ต่อเมื่ออยู่กันสองคนเท่านั้นแหละ
พูดไม่ทันขาดคำ ประตูก็เปิด ปรากฏร่างชายหน้าตามุมิ อีพี่เซ้นส์เด้งตัวขึ้นนั่งตัวตรงแด่ว ฉันเลยเลิ่กลั่กแล้วทำตามเขา คนมาใหม่ผมสีอ่อน ใบหน้าดูยังไม่แก่นัก ดูเหมือนพี่ชายวัยยี่สิบหกในเสื้อเชิ้ตสีเรียบ ตัวสูงร้อยแปดสิบกว่าได้ เขาสบตาฉันแวบนึง และไม่รู้เป็นอะไร หัวใจฉันก็ทำงานหนัก ใบหน้าร้อนและไม่กล้าจะมองหน้าเขานาน
อุ๊ย ใครอ่ะ พี่ชายพี่เซ้นส์อ๋อ หล่อจัง อยากได้อ่ะ
“ป๊า ตายยากจัง พูดปั๊ป มาปุ๊ป” เจ๊ซินว่าแล้วก็กินไอศกรีมต่อ คนตัวสูงยิ้มเล็กๆ แล้วหันมามองฉันเหมือนจะถามอะไรสักอย่างหากแต่เจ๊ซินแกเล่นเฉลยก่อน และพอเจ๊ซินพูดจบ อีพี่เซ้นส์ก็เปลี่ยนท่านั่งธรรมดามาเป็นท่านั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่บนโซฟา ใช้มือข้างนึงสางผมเกร็งๆ
อะไรของนางฟะ จู่ๆ มาทำตัวเรียบร้อย ฉันกลัวนะเนี่ย แล้วที่เจ๊ซินเรียกพี่ชายสุดหล่อคนนี้ว่าป๊าคือไรอ่ะ เขาเป็นพ่อเหรอ บ้า หน้ายังเด็กอยู่เลย ไม่นะ เราเจอกันช้าไป ;_;
“ไอ้เซ้นส์มันพาผู้หญิงเข้าบ้านอ่ะ” คำพูดของเจ๊แกดูขลังอย่างประหลาดเพราะพอนางพูดจบ นัยน์ตานิ่งๆ ของคนมาใหม่ก็ทำให้ฉันสะอึก อีพี่เซ้นส์รีบยกมือไหว้ มือไม้อ่อนมาก นิ้วชี้จรดหน้าผาก นิ้วโป้งจรดปลายจมูก กล่าวสวัสดีเขา และใช้มือข้างนึงกดหัวฉันลงเหมือนจะให้ฉันทำความเคารพและขอขมาไปในเวลาเดียวกัน
“ป๊า สวัสดีครับ”
หูย ตอแหลสุด หน้าตาพี่เซ้นส์ดูไม่เหมาะกับความมารยาทงามเอาซะเลย แต่ฉันก็ทำตามที่นางบอก ริจะเป็นสะใภ้บ้านนี้ ก็ต้องทำตัวดีต่อหน้าพ่อ (ที่หล่อมาก)
“อ๋อ...” เขายิ้มหวาน ทำเอาฉันเคลิ้มไปนิดนึง นึกอยากจะเลิกกับอีพี่เซ้นส์ แล้วเข้าไปอ่อยพ่อเขาแทน ทำไมอ่ะ ทำไมน่ารักจัง นี่สินะที่เขาเรียกว่าเสน่ห์ของคนแก่ “ตามสบายนะ”
“มันได้กับผู้หญิงในห้องมันด้วย”
“เจ๊!” อีพี่เซ้นส์สะดุ้งทำหน้าแบบ มึงจะพูดเพื่อ! ฉันก็สะดุ้งไม่ต่างกัน เจ๊แกลอยหน้าลอยตา ไม่แคร์สื่อ
“ไร ฉันแค่บอกให้แกกรอกน้ำ ไม่ได้สัญญาว่าจะไม่บอกป๊าสักหน่อย”
“โหย เจ๊แม่งทรยศว่ะ คราวหน้ากรอกเองเลยนะ”
ฉันนั่งก้มหน้างุด รู้สึกอายและอยากหายไปจากตรงนี้ แง้
“ไม่เป็นไรหรอก สมัยก่อนพ่อแกก็เคย”
“กับใครอ่ะ ทำไมแรด” เจ๊ซินเหมือนจะหลอกด่าฉันไปด้วย แต่พอฉันสบตากับนาง ฉันก็รู้ว่านางแค่แกล้งฉันกับอีพี่เซ้นส์ เพราะพี่เซ้นส์ดูร้อนรนจนเหมือนคนประสาท เขาคงกลัวโดนดุ ไปๆ มาๆ พ่อเขาดันดูเฉยเมยกับเรื่องอย่างว่ามาก พ่อทำหน้าหล่อนิ่งแล้วยิ้มเหมือนมีเลศนัยตอบเจ๊แกด้วยความสตรอง และฉันก็รู้เลยว่าพ่อพี่เซ้นส์ โคตรคนจริง
“กับแม่แกไง”
“...” เจ๊ซินถึงกับเงียบก่อนจะยัดไอศกรีมเข้าปาก นางดูเพลียกับคำตอบแล้วหมุนตัวเดินหนีไปซะเฉยๆ ในขณะที่พ่อของพี่เซ้นส์ยิ้มร่า แล้วมองหน้าฉันด้วยท่าทีใจดี๊ ใจดี
“ตามสบายนะ” แค่เพียงประโยคสั้นๆ ของพ่อก็ทำเอาฉันเกือบจะดีลีทอีพี่เซ้นส์ไปซะหมด หูย ถ้าฉันเป็นสะใภ้บ้านนี้ ฉันต้องแฮปปี้มากแน่ๆ มีแต่อาหารตาเต็มไปหมด ลูกก็เด็ด พ่อก็โดน
“ขอบคุณค่าป๊า” ฉันเรียกตามพี่เซ้นส์แล้วส่งสายตาหวานแหวว ก่อนที่ไอ้พี่เซ้นส์มันจะหมั่นไส้และใช้มือกระตุกผมฉันหนึ่งทีจนหัวเอนไปข้างหลัง
“ไอ้มิว อย่าแรด”
“อะไรอ่ะพี่เซ้นส์ หนูเปล่านะ หนูแค่แสดงความมีมารยาทเองอ่ะ”
“หนูคิดว่าพี่โง่เหรอ เดี๋ยวเถอะ” พี่เซ้นส์แยกเขี้ยวขู่ฟ่อๆ จนฉันตลก หึงก็บอก ไม่ต้องทำมาเป็นดุ ฉันรู้น่า
“ป๊าขา พี่เซ้นส์แกล้งหนูอ่ะ แง” ฉันแกล้งงอแงแล้วตีแขนอีพี่เซ้นส์ สบโอกาสเข้าไปสัมผัสคนมาใหม่ เกาะแผ่นหลังแล้วแลบลิ้นใส่เขาอย่างหมั่นไส้ คอยดูนะ ฉันจะมาสิงสถิตอยู่บ้านอีพี่เซ้นส์และดึงเจ๊ซิน ป๊าขา และพี่หลินอะไรนั่นของเขามาเป็นพวกฉันให้หมด พี่เซ้นส์ก็จะหมดอำนาจในการดุ คอยดู๊
“ป๊าอย่าไปฟังมัน แฟนหนูมันบ้า” อีพี่เซ้นส์เอ่ยแถมยังแทนตัวเองว่าหนู ทำเอาฉันเบ้หน้าไม่อยากจะเชื่อในสรรพนามที่เขาช่างกล้า
“อี๋ แทนตัวเองกับป๊าว่าหนูเหรอ ตุ๊ดมากอ่ะ พี่เซ้นส์”
“ก็ป๊าสอนให้พี่พูด”
“โอ๊ย จริงๆ มันก็น่ารักดีนะคะป๊า” ฉันรีบกลับลำเมื่อคนมาใหม่ปรายสายตามามองฉันด้วยท่าทีคาดเดาไม่ออก ฉันสะดุ้งเล็กๆ คือฉันไม่ได้ตั้งใจจะด่าป๊าขานะ ฉันจะหลอกด่าอีพี่เซ้นส์หรอก
พี่เซ้นส์กลอกตามองบนทันทีที่ฉันพูดจบ เพราะรู้ว่าฉันกะล่อนไปอย่างนั้น เขาลุกขึ้นมายืนแล้วดึงแขนฉันออก พลางผายมือเชื้อเชิญป๊าขาให้พรากจากอ้อมอกของฉัน
“ป๊าไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวหนูจัดการเอง”
“เซ้นส์” คนตัวสูงพยักหน้านิดนึงก่อนจะมองมาที่อีพี่เซ้นส์พร้อมมองสลับกับฉัน
“ฮะ?” พี่เซ้นส์ชะงักแล้วทำหน้างง ก่อนที่ฉันจะรู้ว่านิสัยเจ๊ซินแกอิมพอร์ตมาจากใคร
“ถุงยางอยู่ในลิ้นชักห้องป๊านะ ถ้าจะใช้”
ฉันกับพี่เซ้นส์สะดุ้ง ฉันอายนิดหน่อยที่ต้องพูดอย่างนี้ แต่ทันทีที่ป๊าพูดจบนัยน์ตาฉันก็เป็นประกายและรีบสะกิดอีพี่เซ้นส์ยิกๆๆ
“พี่เซ้นส์ รีบไปเอาดิ จะได้ประหยัดค่าขนม” ฉันกระซิบกระซาบพร้อมหน้าตาตื่นเต้น ในที่สุด พี่เซ้นส์ก็ไม่ต้องเจียดค่าขนมที่ไว้สำหรับเลี้ยงฉันไปซื้อถุงยางแล้ว เย้
“ใจเย็นนะ พี่รู้ว่าหนูงก”
“เออน่ะ พี่อ่ะอย่ามาทำหน้าบางนะ พาหนูมานอนกกอยู่ที่บ้าน ป่านนี้ป๊าเค้ารู้ไส้รู้พุงหมดแล้ว”
“แต่หนูก็ไม่ควรหน้าด้านขนาดนะ”
“อ้าว พี่ กูแฟนมึงนะนี่”
“อ้าว กวนตีนกูอีกละนะน้อง” อีพี่เซ้นส์สวนพร้อมบ้องหูฉันทีนึงทำเอาฉันชะงัก รู้สึกดีมากที่พี่เซ้นส์ขึ้นกูมึงกับฉันด้วย ปกตินางจะพูดเพราะไพเราะเสนาะหู ไม่ค่อยเอ่ยคำหยาบสมัยพ่อขุนกับใคร ในที่สุดฉันก็ได้รับเกียตริอันสุดพิเศษนั้น
“เดี๋ยวรอให้ป๊าไม่อยู่บ้านก่อน เดี๋ยวพี่ค่อยไปเอา” พี่เซ้นส์กระซิบอีก เรากำลังทำตัวเหมือนผู้ก่อการร้ายที่วางแผนก่อสงครามกลางเมืองทั้งที่จริงๆ ก็แค่จะเอาถุงยางในห้องป๊า ป๊าเดินลับหลังไปที่ห้องแล้วปล่อยให้ฉันกับพี่เซ้นส์ซุบซิบสองคน
“พี่เซ้นส์ พาไปห้องน้ำหน่อยดิ หนูปวดฉิ้งฉ่อง” ฉันว่าแล้วทำหน้าวิงวอน พี่เซ้นส์ถอนหายใจเหมือนจะด่าว่าฉันเป็นง่อยเหรอ แต่เขาก็เงียบเพราะขี้เกียจจะทะเลาะ
“หนูท่อรั่วปะเนี่ย เข้าห้องน้ำหลายรอบแล้วนะ”
“เออ นั่นดิ หรือหนูจะเป็นมะเร็ง” ฉันย่นคิ้วแล้วทำหน้าดราม่าเหมือนในนางเอกหนัง ก่อนที่ไอ้พี่เซ้นส์จะเบรกอารมณ์เอี๊ยดด้วยการชี้ไม้ชี้มือไปที่ห้องน้ำ
“มะเร็งหรือมโน ไปเลยไป เข้าห้องน้ำแล้วตั้งสติเลยหนูอ่ะ”
“แหม ล้อเล่นนิดล้อเล่นหน่อย” ฉันบ่นอุบอิบแล้วขำหน้าจริงจังของพี่เซ้นส์ เดินกรีดกรายเฉิดฉายยังกับนาโอมิแคมแบลล์อยู่ในบ้านเขา จนอีพี่เซ้นส์เบ้หน้าให้กับความท่ามากของฉัน
ฉันรุดเข้าห้องน้ำแล้วฉิ้งฉ่องเรียบร้อย ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรผิดแปลก ถ้าจำไม่ผิดวันนี้มันจะวันที่ 20 อยู่แล้ว และตามกำหนดการ รอบเดือนฉันควรมาตั้งแต่วันที่สิบห้า ทว่าตอนนี้ชั้นในของฉันก็ยังขาวสะอาดไม่ปรากฏการแปดเปื้อนแต่อย่างใด
หรือช่วงนี้ฉันเครียดไปวะ ทะเลาะกับอีพี่เซ้นส์ไม่เว้นวันมันเลยไม่มางี้
หรือฮอร์โมนฉันไม่ปกติ
เอ๊ะ หรือฉันจะท้อง O//O
หูย ละครมากอ่ะ อีพี่เซ้นส์จะเชื้อแรงขนาดครั้งเดียวติดเลยอ๋อ เพราะต่อจากนั้นฉันกับเขาก็ป้องกันกันมาตลอด สงสัยฮอร์โมนฉันจะแปรปรวนมั้ง เพราะบางครั้งมันก็มีบ้างที่มาไม่ค่อยตรงกำหนด
ฉันนึกตลกกับสิ่งที่คิดอยู่ในหัว ไหนๆ ก็ไหนและ แกล้งอีพี่เซ้นส์หน่อยดีกว่า เขาจะได้ลนลาน โวยวาย ให้ใจหายเล่น ฉันลัลล้าแล้ววิ่งออกมาเกาะแขนคนที่ยืนรออยู่ข้างนอก พี่เซ้นส์ย่นคิ้วเมื่อเห็นนัยน์ตาที่แสร้งซึมของฉัน
“พี่เซ้นส์ หนูเม็นส์ไม่มาอ่ะ”
“ฮะ” อีพี่เซ้นส์ทำหน้างง ก่อนจะหรี่สายตาจับผิดฉันนิดๆ “หนูแก่แล้วเปล่า เข้าสู่วัยทองละเม็นส์หมด”
“ตลกละพี่ หนูยังซาบซ่ากับพี่ในห้องอยู่เลยนะ มาว่าหนูวัยทอง”
“อย่ามาอำพี่น่า” พี่เซ้นส์ว่าก่อนจะดันคางฉันขึ้นมา
“หนูพูดจริงๆ นะพี่เซ้นส์ หนูท้องแน่เลยอ่ะ”
อันที่จริงฉันก็แค่พูดกับพี่เซ้นส์เล่นๆ ไม่ได้รู้เลยว่า... ในเวลาต่อมันจะกลายเป็นเรื่องจริง
- Writer
