ทางด้านพร้อมเมื่อพาไลลาเข้ามาในห้อง ตาคมก็หรี่มองเธอเพื่อพิจารณาอีกครั้ง ก่อนคนถูกมองจะขยับเดินเข้ามาใกล้เขาแล้วโอบกอดรอบเอว พูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนและท่าทียั่วยวน จนเขาไม่อยากเชื่อสายตาเพราะมันต่างจากเธอที่เขาเห็นเมื่อไม่กี่วันโดยสิ้นเชิง...
“หนูขอโทษที่หนูเคยทิ้งพี่ไป เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม”
“มันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ?” พร้อมจับแขนเรียวเล็กที่โอบกอดรอบเอวเขาออก แล้วดันตัวเธอถอยห่างจากตัว ด้วยความโกรธเมื่อนึกถึงเรื่องหกปีก่อนที่เธอทิ้งเขาไปโดยไม่บอกกล่าวอะไรเลย ปล่อยให้เขาร้องไห้ฟูมฟายเหมือนคนบ้าอยู่คนเดียวนานหลายปี กว่าเขาจะผ่านจุด ๆ นั้นมาได้มันแสนทรมานมาก แต่จู่ ๆ วันนี้เธอจะมาขอคืนดีกันง่าย ๆ แล้วความรู้สึกของเขาที่เสียไปล่ะ...
“หนูรู้ว่ามันง่ายไป แต่ให้ทำยังไงได้ในเมื่อหนูรักพี่มาก หนูคิดถึงพี่จนสุดหัวใจ หนูขาดพี่ไม่ได้จริง ๆ”
“แล้วเมื่อก่อนล่ะ ในตอนที่คิดถึง ตอนที่อยากกอด ตอนท
