คาสโนวาล่ารัก

คาสโนวาล่ารัก #3 ถูกตาต้องใจ

เมื่อรถตู้คันใหญ่มาจอดตรงหน้าหอพักของหญิงสาวที่มีนามว่า นิสา กุลรัต เพื่อนสนิทของนัดดา เมียสาวของเอเรนอสเรียบร้อย เธอก็รีบเดินขึ้นไปบนรถตู้แล้วยกมือไหว้ทุก ๆ คนอย่างนอบน้อมหลังจากที่นัดดาแนะนำให้ตนเองรู้จักกับครอบครัวของแฟนหนุ่ม

หญิงสาวเห็นที่นั่งข้าง ๆ เอเรนาสว่างอยู่จึงเดินเข้าไปนั่งแล้วหันไปส่งยิ้มให้กับชายหนุ่มอย่างเป็นมิตร ทำให้เอเรนาสหูตาพร่ามัวไปชั่วขณะเมื่อเห็นรอยยิ้มสดใสที่ถูกส่งมาให้ตนเอง

“สวัสดีค่ะ” นิสาทักทายชายหนุ่มข้าง ๆ ที่นั่งเคลิ้มตาเยิ้มเหมือนคนสติไม่ครบสมบูรณ์อย่างเป็นกันเอง

“เจ้านาส เป็นอะไร นั่งเหม่อเชียว น้องทักทายทำไมไม่ตอบน้อง” มาดามแมรี่เห็นอาการของลูกชายคนเล็กก็ยิ้มออกมาอย่างชอบใจแล้วพูดเรียกสติของเขาให้กลับคืนมา

“คะ ครับ มัมว่าอะไรนะ”

เอเรนาสรีบสะบัดหัวเรียกสติให้กลับคืนมาหลังจากได้ยินเสียงของมารดาพูดกับตนเอง แต่ไม่รู้ว่าท่านพูดอะไรจึงถามอีกครั้ง ทำให้คนที่อยู่ในรถหัวเราะลั่นกับอาการของชายหนุ่ม

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ น้องทักทายลูกนะ” มาดามแมรี่ส่งสายตาล้อเลียนไปให้ลูกชายคนเล็กที่เขินหน้าแดง ทำอะไรไม่ถูกเพราะเผลอปล่อยไก่ตัวเบ้อเร่อแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน

“อ้อ สวัสดีครับ พี่ชื่อเอเรนาส ยินดีที่ได้รู้จัก” เอเรนาสรีบแนะนำชื่อของตนเองให้นิสารู้จัก ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้นัดดาก็แนะนำไปแล้ว แต่เขาไม่ได้ยินเพราะตกอยู่ในภวังค์เมื่อได้เห็นหน้าของนิสาครั้งแรก

“ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน หนูชื่อนิสาค่ะ” หญิงสาวยิ้มให้ชายหนุ่มอีกครั้งแบบงง ๆ บอกชื่อของตนเองให้เขารู้จักเป็นครั้งที่สองแล้วหันไปคุยกับคนอื่น ๆ อย่างเป็นกันเอง ไม่ได้สนใจคน ข้าง ๆ อีกเลย เธอจึงไม่รู้ว่าตอนนี้เอเรนาสกำลังแอบชำเลืองมองตนเองอย่างสนใจ

ระหว่างการเดินทาง นัดดากับนิสาคุยกันเจื้อยแจ้วโดยมีมาดามแมรี่ร่วมด้วย ทำให้รถตู้ทั้งคันได้ยินแต่เสียงสามสาวเมาธ์เรื่องนั้นเรื่องนี้อย่างสนุกสนาน ส่วนเหล่าผู้ชายก็นั่งฟังเฉย ๆ ตอบคำถามเป็นบางครั้งเวลาโดนถาม ยกเว้นเอเรนาสคนเดียวที่ไม่พูดไม่จา คอยแต่จ้องคนข้าง ๆ อย่างเดียว

เมื่อรถขับมาถึงที่พักซึ่งเป็นรีสอร์ตสไตล์โมเดิร์นเรียบหรู มีทั้งบ้านพักและห้องพัก ทุกห้องเน้นการตกแต่งแบบคุมโทน

ที่นี่มีห้องพักหลากหลายแบบให้เลือก ไม่ว่าจะมาเป็นคู่หรือมาเดี่ยว มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน

เอเรนอสสั่งให้เรนเดลยกเลิกห้องพักที่นัดดากับนิสาจองไว้ก่อนหน้านี้ แล้วจองใหม่เพราะเขาไม่ต้องการนอนแยกกับเธอ

“โธ่ พี่เอริคจะให้นิสานอนคนเดียวได้ยังไง นิสาเป็นผู้หญิงนะ” นัดดาโอดครวญไม่พอใจที่เอเรนอสไม่ยอมให้ตนเองนอนกับเพื่อนสนิท

“ใครบอกว่าพี่ให้นิสานอนคนเดียว รีสอร์ตที่เลือกใหม่เป็นแบบบ้านพักมีหลายห้องนอน พี่จะให้นิสาอยู่กับพ่อแม่แล้วก็เจ้านาส ส่วนเราก็พักอีกบ้านเป็นหลังเล็ก ๆ ข้าง ๆ กัน”

เอเรนอสอธิบายให้เมียสาวเข้าใจ เขาไม่ได้ใจร้ายขนาดจะให้

นิสาอยู่คนเดียวหรอก แต่ให้พักทีเดียวกับพ่อแม่แล้วก็น้องชายแทน

“อุ๊ย แล้วทำไมเราต้องนอนที่อื่นด้วยคะ ในเมื่อมีหลายห้อง” นัดดาพยายามหลบหลีกสายตาอันร้อนแรงของชายหนุ่มที่ส่งมาให้ เธอทำเป็นไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพยายามสื่อสารออกมา

“หึหึ ก็เราต้องผลิตลูก พี่เลยอยากให้เป็นส่วนตัวหน่อย จริงไหมครับมัม” เอเรนอสส่งสายตากรุ้มกริ่มให้เมียสาวแล้วหันไปขอความเห็นจากมารดาที่นั่งยิ้มอยู่ข้าง ๆ อย่างชอบใจ

“ตามสบายเลยลูก มัมยังไงก็ได้ขอแค่มีหลานให้อุ้มไว ๆ ก็พอ จริงไหมหนูนิสา” มาดามแมรี่หันไปยิ้มกับนิสาอย่างรู้กัน

“จริงค่ะมัม นิสาก็อยากอุ้มหลานแล้วเหมือนกัน” นิสาเข้ากับมาดามแมรี่เป็นปี่เป็นขลุ่ย หัวเราะคิกคักกับท่านอย่างชอบใจเมื่อเห็นนัดดาเขินจนหน้าแดง

“พอแล้วทุกคน สงสารหนูนัดบ้าง แด๊ดว่าไปเก็บของกันดีกว่าจะได้ออกไปหาอะไรกินนี่ก็เที่ยงแล้วด้วย”

“จริงค่ะแด๊ด นำทางเลยค่ะพี่เอริค”

“ครับ คุณเมีย”

“พี่เอริค!” เอเรนอสโดนนัดดาดุที่เรียกตนเองว่าเมียต่อหน้าทุกคนอย่างไม่อายปาก เธอไม่รู้จะทำอย่างไรกับความมึนของเขาจึงส่งค้อนวงโตให้ชายหนุ่มหนึ่งทีแล้วเดินตามเขาไปที่บ้านพัก ส่วนคนอื่น ๆ ก็เดินตามเรนเดลไปที่บ้านพักของตนเอง

“พี่ช่วยถือให้ครับ” เอเรนาสเดินเข้ามาช่วยนิสาถือกระเป๋าขึ้นไปบนบ้านพักอย่างมีน้ำใจ

“อ้อ ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวนิสาถือเองได้” นิสาไม่ยอมให้เอเรนาสถือกระเป๋าเพราะเกรงใจ แต่ชายหนุ่มไม่สนใจ รีบคว้ากระเป๋าขึ้นมาถือแล้วเดินนำหน้าขึ้นไปบนบ้านพัก

“ปล่อยให้พี่เขาถือเถอะจ้ะ หนูนิสา” มาดามแมรี่อมยิ้มให้กับพฤติกรรมของลูกชาย แล้วเรียกนิสาเอาไว้เมื่อเห็นเธอทำท่าจะห้ามชายหนุ่มอีกครั้ง

“ค่ะ มัม” นิสายอมทำตามมาดามแมรี่อย่างว่าง่ายแล้วเดินตามท่านทั้งสองขึ้นไปข้างบน เธอไม่เข้าใจชายหนุ่มจริง ๆ กระเป๋าเป้ใบเล็กนิดเดียวจะถือให้ทำไม

เอเรนาสเดินถือกระเป๋าของนิสามาที่ห้องนอนเล็ก ซึ่งอยู่ข้าง ๆ ห้องนอนเล็กอีกห้องที่เขาเลือกเอาไว้แล้วว่าจะนอนห้องนั้น จึงถือวิสาสะเลือกห้องนี้ให้เธอเอง

ส่วนพ่อแม่ก็ให้นอนห้องใหญ่โดยมีเรนเดลกับพวกบอดี้การ์ดขนกระเป๋าของพวกท่านขึ้นมาให้ มาดามแมรี่กับสามีหันมามองหน้ากันอย่างเข้าใจ เมื่อเห็นลูกชายคนเล็กกระตือรือร้นทำทุกอย่างให้นิสา เห็นทีพวกท่านคงได้ลูกสะใภ้ทีเดียวสองคนแน่

ทางด้านนิสาก็เดินตามเอเรนาสเข้ามาในห้องพักอย่างงง ๆ ไม่เข้าใจชายหนุ่มเลยสักนิด ทำไมถึงเจ้ากี้เจ้าการทำทุกอย่างแทนตนเองแบบนี้

หลังจากที่เข้าไปเก็บกระเป๋าเรียบร้อยทุกคนก็ออกไปกินข้าวเที่ยงพร้อมหน้าพร้อมตากัน

“เย็นนี้เราสองคนจะลงไปเล่นน้ำทะเลกันค่ะ มัมกับแด๊ดไปด้วยกันไหม” นัดดาหันมาถามพ่อแม่สามี

“ไปจ้า มัมอยากใส่ทูพีซสวย ๆ มานานแล้ว วันนี้แหละจะได้ใส่สักที”

“ใช่ค่ะมัม นิสาก็ซื้อมาเหมือนกันกะจะเอามาใส่ยั่วน้ำลายผู้ชายบนชายหาดเล่น”

“แต่หนูใส่ไม่ได้ค่ะ มัม” นัดดาพูดเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเศร้า ๆ

“อ้าว ทำไมกันลูก” มาดามแมรี่สอบถามว่าที่ลูกสะใภ้ด้วยความสงสัยแต่เห็นจากปฏิกิริยาของลูกชายคนโตที่อมยิ้มอย่างอารมณ์ดีแล้วเข้าใจได้ทันที

“ผมไม่ให้ใส่ และคิดว่าหนูนัดของมัมก็ไม่กล้าใส่ จริงไหมจ๊ะเมียจ๋า” เอเรนอสส่งสายล้อเลียนมาให้เมียสาวที่นั่งหน้าแดงเมื่อคิดถึงเรื่องที่ตนเองไม่สามารถใส่ชุดทูพีซได้ เธอจะใส่ยังในเมื่อทั้งตัวมีแต่รอยจูบเต็มไปหมด

“อย่าบอกนะคะว่าเมื่อคืนพี่เอริคกับนัด...” นิสาหันไปยิ้มให้กับเพื่อนสาว เธอคิดไม่ผิดจริงว่าเมื่อคืนนัดดาต้องไปทำอะไรมาแน่ ถึงแต่งตัวมิดชิดตลอดเวลา

“พอแล้ว กินข้าวกันเถอะค่ะ”

นัดดาแก้อาการเขินด้วยการตักอาหารเข้าปาก จึงทำให้คนบนโต๊ะหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ แต่ไม่มีใครสังเกตอาการของเอเรนาสเลยสักคน เพราะตอนนี้ชายหนุ่มกำลังทำหน้าบึ้งตึง โมโหนิสาอย่างไม่มีสาเหตุ เขาไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมถึงได้รู้สึกไม่ชอบที่เธอบอกว่าจะใส่ทูพีซเพื่อเดินยั่วน้ำลายผู้ชายบนเกาะ

ตกเย็น มาดามแมรี่ นัดดา นิสา พากันออกมาเล่นน้ำทะเลอย่างที่นัดแนะกันเอาไว้แต่ไม่ได้ใส่ชุดทูพีซอย่างที่พูด เพราะติดปัญหาตรงสามีของแต่ละคนไม่ยอมให้ใส่ ก็เหลือแค่นิสาเท่านั้นที่ใส่ได้ แต่หญิงสาวยังก้าวออกมาไม่พ้นประตูห้อง ก็ถูกเอเรนาสเอาเสื้อคลุมมาจากไหนไม่รู้มาคลุมให้ บอกว่าชุดที่เธอใส่อยู่มันโป๊เกิน กลัวจะเป็นอันตรายถ้าหากใส่เดินลงไปเดินเล่นบนชายหาด นิสาจึงยอมทำตามแต่โดยดีเพราะไม่อยากให้ชายหนุ่มเสียน้ำใจ

“สนใจนิสาเหรอ” เอเรนอสเดินมานั่งใกล้น้องชายที่กำลังมองสามสาวเล่นน้ำทะเลอย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะนิสา เขาจ้องเธอทุกอิริยาบถแล้วยิ้มออกมาแบบไม่รู้ตัว

“เปล่า ใครชอบ ไม่มี” เอเรนาสปฏิเสธพี่ชายเสียงสูง เขาไม่มีทางชอบใครง่าย ๆ หรอก อีกอย่างเขากับนิสาเพิ่งเจอกันแค่ไม่กี่ชั่วโมง จะชอบได้ยังไง

“หึหึ แล้วที่ทำทั้งหมด หมายความว่ายังไง”

“ผม เอ่อ ผม คือ”

“แกไม่ต้องตอบพี่หรอก ตอบตัวเองให้ได้ก็พอว่าทำไม แล้วคิด

ดี ๆ อย่ายึดติดกับอดีตอีกเลย”

“พี่พูดมากแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ตั้งแต่มีเมีย ลองแกมีเมียดูสิ รับรองชีวิตจะเปลี่ยนไปเยอะ ยิ่งเมียเด็กด้วยนะ แกจะลืมทุกคนที่เคยผ่านมาเลยก็ว่าได้ พี่ไปเล่นน้ำกับสาว ๆ ดีกว่า ขี้เกียจอยู่กับคนปากแข็ง”

เอเรนอสรีบวิ่งลงทะเลทันทีที่พูดจบ เขาเห็นบิดากำลังจะลงไปเล่นน้ำทะเลกับสามสาวจึงอยากลงไปเล่นด้วยแล้วปล่อยให้น้องชายปากแข็งนั่งอยู่คนเดียว

“มีเมียเหรอ อืม...ก็น่าลองนะ”