“เช่นนั้นรอข้าสักครู่..”
ท่านลีโอหายไปในห้องนอนของตัวเองก่อนจะเดินออกมาพร้อมถุงผ้าในมือ เซียร่าเบิกตากว้างเพราะว่าเธอจำได้ดีว่านั่นมันคือถุงผ้าที่เธอกอดเอาไว้ก่อนจะกระโดดออกมานอกรถม้า
“ข้าเห็นมันตกอยู่ข้างๆ เจ้าในตอนที่เจ้าได้รับบาดเจ็บ”
เซียร่ารับถุงในมือของเขาออกมาด้วยดวงตาที่รื้นไปด้วยน้ำตา ในนี้มีแหวนวงเล็กของท่านแม่ที่เป็นของดูต่างหน้าชิ้นเดียวที่เธอมี อีกทั้งยังมีเครื่องประดับมากมายและเหรียญทองที่เธอพกมาด้วย
รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเซียร่า เธอลุกขึ้นก่อนจะคุกเข่าลงที่พื้น ในขณะที่เซียร่ากำลังจะก้มหน้าลงไปแนบเท้าของลีโอ เขาก็รีบนั่งลงข้างเธอในทันที
“ไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ ข้าก็แค่ส่งมอบสิ่งของที่เป็นของเจ้าคืนเจ้าของ..”
“ถึงอย่างนั้นข้าก็ต้องขอบคุณท่านลีโอมาก เซียร่าผู้นี้จะขอเป็นผู้ที่อยู่ใต้ปกครองของท่านลีโอตลอดไปค่ะ!”
เขามองหน้าเธอนิ่งๆ บางอย่างเปลี่ยนไปอีกแล้ว ที่เห็นได้ชัดเจ
