เกรเทลถอนหายใจ
“มันคงเป็นชีวิตในฝันของใครหลายๆคน แต่ไม่ใช่ในฝันของข้า ข้าแค่อยากอยู่กับคนที่ข้ารัก”
เซียร่ามองเกรเทลที่กำลังทำหน้าเศร้าด้วยท่าทางเห็นใจ
“แต่อย่างน้อย เขาก็รักเจ้านะอับบาลน่ะ”
“นั่นคือเหตุผลที่ข้ายังทนอยู่ยังไงล่ะเซียร่าเพราะว่าความสงสารไม่ใช่เพราะความรัก เจ้าเองก็ควรจะเลือกคนรักให้ดีๆ เข้าใจไหม”
เซียร่าพยักหน้าพร้อมกับส่งยิ้มให้เกรเทล
“จะว่าไปอีกไม่กี่วันจะถึงวันเทศกาลขอบคุณพระเจ้าแล้ว ท่านเจ้าป่าจะจัดงานเลี้ยงฉลองและในวันนั้นจะมีการประกาศคู่พันธสัญญาขึ้นมา ว่าใครบ้างที่ได้ทำการผูกสัญญาชีวิตต่อกัน”
ฟังดูน่าสนใจแฮะ
“แต่ว่าข้าเป็นมนุษย์เพราะฉะนั้นเรื่องการผูกสัญญาน่าจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับข้า แต่ข้าอยากจะไปเข้าร่วมนะ ข้าอยากจะไปชมความรักที่แสนสวยงาม บรรยากาศคงจะเหมือนงานแต่งงานเลยใช่ไหม ที่ทุกคนจะเข้าร่วมยินดี”
เกรเทลส่งยิ้มแห้งๆ ให้เซียร่า
"เรื่องนั้นเจ้าอดใจรอดูเอง
