ต้องรอด

2622 Words

ห้องแล็บ รพ. " กูว่าแล้วไอ้เ..ี้ยเนอร์ต้องเป็นมึง" เถื่อนเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาเหี้ยมๆ ในใจเดือดดาล แววตาดุดัน เขารีบกดโทรศัพท์โทรหามาคัสทันที ตื้ดๆๆๆ เสียงรอสายของ มาคัส เถื่อนนั้นใจจดใจจ่อรอมาคัสกดรับสาย ' ว่าไงว่ะไอ้เถื่อน'มาคัสกรอกเสียงกลับมาอย่างสบายๆเพราะตอนนี้เขากำลังมาเดินเที่ยวห้างกับแฟนสาว " ไปกับกูไอ้มาร์" เถื่อนกรอกเสียงกลับไปสั่งมาคัส ' ได้!' มาคัสกรอกเสียงกลับมาเหี้ยมๆ " เจอกันที่มหาลัยยัยวิ" เถื่อนบอกมาคัสเสียงเรียบ ' อืม' มาคัสตอบอย่างรู้งาน แต่เขาก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเรื่องอะไร ทั้งสองหนุ่มกดวางสายพร้อมๆกันอย่างรู้ใจกันมากๆ เถื่อนเดินออกมาจากห้องแล็บด้วยท่าทางรีบร้อน " อีก 1 ชั่วโมง ดร. มีประชุมนะคะ" เสียงนักวิจัยที่เป็นเลขาของเถื่อนรายงาน เถื่อนหันหน้ามาพลางเหยียดยิ้ม " ผมอาจมาเสลนิดนึงนะ " เถื่อนบอกกับเลขานักวิจัย พร้อมกับเดินจากไปทันที เลขามองตามหลังด้วยค

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD