ห้องแล็บ
ร่างป้อมๆของหนูน้อยวาร์เนอร์ค่อยๆเคลื่อนไหว
" พี่ชายๆๆขา" เสียงหนูน้อยวาร์เลย์เรียกชื่อของพี่ชายด้วยความตื่นเต้น และคิดถึงพี่ชายมากๆ คิดถึงจนฝันเห็นว่าพี่ชายนั้นมาหาหนูน้อยและกอดหนูน้อย
' พี่คิดถึงน้องเลย์นะครับ' หนูน้อยวาร์เนอร์บอกน้องสาว
' น้องเลย์ก็คิดถึงพี่ชายค่ะ คิดถึงมากๆด้วย' หนูน้อยวาร์เลย์บอกพี่ชายกลับไป ทั้งสองคนยิ้มให้กันและโผ่ลเข้ากอดกัน
' พี่จะรีบกลับบ้านไปหาน้องเลย์กับคุณมัมนะครับ' หนูน้อยวาร์เนอร์บอกน้องสาวเสียงสั่นเล็กน้อย แต่ก็ฝืนยิ้มให้น้องสาว
' น้องเลย์รอพี่ชายนะคะ รอทุกวันเลยค่ะ ' หนูน้อยวาร์เลย์บอกกับพี่ชาย หนูน้อยวาร์เนอร์ยกมือป้อมๆขึ้นมา จับใบหน้าจิ้มลิ้มของน้องสาว
' พี่สู้จนชนะมันแล้ว แต่พี่..... ' หนูน้อยวาร์เนอร์บอกน้องสาว แต่บอกไม่จบเลยใบหน้าจิ้มลิ้มก็เศร้าและเสียงเศร้าลง หนูน้อยวาร์เลย์มองหน้าพี่ชาย พลางดึงพี่ชายเข้ามากอด
' พี่ชายคือพี่ชาย
