คอนโดวิจัย
วิจัยเดินถือของพะรุงพะรังเดินมาในห้อง
" คุณมัมครับคิดถึงที่สุด" หนูน้อยวาร์เนอร์หันมาเจอคุณมัมก่อนใครเพื่อน
" คุณมัมขาคิดถึงที่สุดเลยค่ะ" หนูน้อยวาร์เลย์กลัวน้อยหน้าพี่ชาย เก็ตส์เนอร์นั่งอยู่โซฟามองหน้าของวิจัยนิ่งๆ วิจัยนั่งลงย่องๆ รับร่างป้อมๆของลูกชายและลูกสาว ทั้งสามคนแม่ลูกกอดหอมกันอย่างกับว่าไม่ได้เจอกันมานานแล้ว
ฟอดๆๆๆ
" คริๆๆๆๆๆๆๆ" หนูน้อยทั้งสองคนหัวเราะคิกคัก เก็ตส์เนอร์มองภาพที่น่ารักแล้วอมยิ้ม วิจัยอุ้มร่างป้อมๆขึ้นมาทั้งสองคน พร้อมกับเดินตรงมาหาเก็ตส์เนอร์ๆยื่นมือไปรับข้าวของในมือของวิจัย พร้อมกับวางลงตรงหน้าของเขา
" ไปซื้อของทำไมไม่เอาไอ้แจร์ไปด้วยล่ะวิ มันจะได้ช่วยวิถือของไง" เก็ตส์เนอร์ถามวิจัยด้วยความเป็นห่วง วิจัยนั่งลงข้างๆเขาพลางก้มลงมองเป้ากางเกง
" เป็นยังไงบ้างคะ?" วิจัยถามเก็ตส์เนอร์ด้วยความอยากรู้ เก็ตส์เนอร์มองหน้าของวิจัยพลางวหรี่ตาลงมองตา
