ห้องแล็บเควิน
นักวิจัยได้แบ่งออกเป็นสองชุด โดยเถื่อนได้อยู่ที่ห้องแล็บต้นทุนกับการ์เซียและซีแล็บ ส่วนวิจัยได้แยกกลับมาที่ห้องแล็บเควิน เพราะดูอาการของเก็ตส์เนอร์และลูกชาย แต่ทั้งสองห้องแล็บยังติดต่อกันตลอดเวลา
" อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก " เสียงร้องโหยหวนของเควินที่ร้องด้วยความเจ็บปวด เพราะเชื้อไวรัสในร่างกายของเขาเริ่มต่อต้านยาที่ได้ฉีดเข้าไปในร่างกายแล้วตอนนี้ แผลที่โดนทำร้ายได้เริ่มเปื่อยยุ่ย เส้นเลือดปูดนูนตามใบหน้าและร่างกาย วิจัยที่ยืนมองแทบเข่าทรุด เธอน้ำตาคลอเบ้า ในหัวเอาแต่คิดค้นหายาตัวนั้นตัวนี้ตลอดเวลา
" อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" เก็ตส์เนอร์ร้องโหยหวนสายตาของมองเอาแต่จ้องมองหน้าของวิจัยตลอดเวลา เพราะเขาอยากจะมองหน้าของเธอจนวินาทีสุดท้ายถ้าเขาจะต้องลาโลกไป วิจัยเงยหน้าขึ้นมาเพดานสีขาว ปากสั่นเทา น้ำตาซึมออกหางตา
" คิดๆๆๆ วิจัย คิดสิ แกเก่ง แกต้องช่วยคนรักของแกได้สิ" วิจัยพูดพึ
