NO HEART :: CHAPTER 2 [70%]
1602 Words
“นั่นไง พี่ไวท์ชมใคร แสดงว่าคนๆ นั้นต้องถูกใจพี่ไวท์แน่ เธอโชคดีนะอีฟ” ใบหน้าจิ้มลิ้มยิ้มให้กับราชันย์ที่ยกไวน์ขึ้นดื่ม พลางมองไปทั่วงานอย่างตื่นเต้น แต่สายตาของไวท์กลับมองอีฟด้วยสีหน้าหื่นกระหาย จนเธอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก คนๆ นี้น่ากลัวมาก แต่ถึงอย่างนั้นเขาคือพี่ชายที่ราชันย์แฟนของเธอรักมากที่สุด
“ไวท์ มานี่หน่อยสิ” วิเวียนเดินมาจูงมือไวท์ให้ไปหาโทนี่ เขากอดอกมองชายตรงหน้า ที่ดูอ่อนแอและไม่เหมาะสมที่จะมาปกป้องวิเวียนของเขาได้สักนิด
“น้องชายคุณเหรอวิเวียน?”
“ใช่ เขาชื่อไวท์... ไวท์นี่โทนี่”
“อือ”
“คุณคงไม่ว่าอะไร ถ้าผมจะขอดูแลพี่สาวของคุณ”
“ไม่จำเป็น ฉันดูแลวิวได้อยู่แล้ว ไม่ต้องให้แกมาเสือก” ไวท์ยกยิ้มที่มุมปาก จนวิเวียนทำหน้าตกใจ นั่นไง มาแล้วไง ร่างหนาหมุนตัวเดินหนีไปทันที ก่อนจะมองริชาร์ดที่กวักมือเรียกเขาไป เหอะ ร่างหนาเดินไปหาริชาร์ดด้วยสีหน้าไม่ค่อยจะพอใจเท่าไหร่
“รอฉันอยู่ตรงนี้ ฉันจะขึ้นไปประกาศแล้ว อีกอย่าง... คู่หมั้นแกมาถึงแล้ว”
“อือ” ริชาร์ดเดินขึ้นไปบนเวทีก่อนจะกล่าวขอบคุณแขกที่มาในงาน ใบหน้าหล่อกวาดสายตาไปทั่วมองราชันย์และอีฟที่ตบมือให้เขาอย่างยิ้มแย้ม และไปสบกับสายตาของวิเวียนที่ยืนยิ้มอยู่พร้อมกับหนุ่มฝรั่งหล่อข้างกาย ริชาร์ดเบือนหน้าหนีและพยักหน้าให้ไวท์ขึ้นไปบนเวที
“ทุกคนคงทราบดี ว่าคนที่ยืนข้างๆ ผม เป็นหลานชายที่วันนี้... ผมขอแต่งตั้ง ไวท์ ให้เป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟียที่ผมคุมอยู่ และธุรกิจทุกอย่าง ไม่ใช่ว่าผมจะวางมือ แต่อยากให้คนรุ่นใหม่ไฟแรงอย่างไวท์ เป็นคนสานต่องานของผม”
“ขอโทษนะครับ แล้วทำไมถึงไม่ให้คุณราชันย์ที่เป็นลูกชายแท้ๆ ขึ้นเป็นหัวหน้าล่ะครับ?”
“สำหรับผมแล้ว ไวท์คือคนที่ผมไว้ใจและเข้มแข็งมากพอจะควบคุมคนของผมให้อยู่หมัด ราชันย์ยังเด็กเกินไปที่จะมารับหน้าที่นี่ มีคำถามไหม?”
“แล้วคู่หมั้นของคุณราชันย์ล่ะครับ คุณเจสสิก้า... ลูกสาวเจ้าของบริษัทเจเคลิ่ง?”
“ตอนนี้เรื่องภายในของผมและบริษัทเจเคลิ่งได้หารือแล้วว่า ไวท์จะเป็นคู่หมั้นของเจสสิก้า” สิ้นเสียงของริชาร์ด ก็สร้างเสียงฮือฮาอย่างมากกับคนในแวดวง ที่หลายส่วนก็ยอมรับ อีกหลายส่วนก็มึนงง และอีกหลายส่วนก็หวาดกลัวหลานชายของริชาร์ด บุคคลที่อันตรายและโหดร้ายมากกว่าริชาร์ด แค่คิดบรรดาลูกน้องของริชาร์ดก็ต่างพากันเกรงกลัวไม่ใช่น้อย ไวท์ยกยิ้มที่มุมปาก มองราชันย์ที่ยิ้มและยกสองนิ้วชูให้เขา
“หึ รอก่อนนะราชันย์ ฉันจะขยี้ทั้งแกและพ่อของแก ให้ไม่เหลือซากเลย...”
“พูดอะไรหน่อยไหม?”
“ไม่ ผมไม่ชอบพูด” ริชาร์ดหันมามองไวท์ที่พึมพำอะไรบางอย่าง แต่พอให้พูดเขากลับปฏิเสธ ร่างหนาเดินไปกอดไหล่ของไวท์จนร่างหนาเงยหน้ามองเขา เพราะตอนนี้นักข่าวต่างพากันถ่ายรูปเขาและริชาร์ดอย่างฮือฮา
พรึ่บ!!
“เอ๊ะ? ไฟดับ... เกิดอะไรขึ้น”
“ไฮ สุขสันต์วันเกิดค่า คุณพ่อริช”
น้ำเสียงเล็กแหลมดังขึ้น พร้อมกับร่างสาวสวยที่อวบอั๋นโดยเฉพาะทรวงอก ใบหน้าสวยหยิ่งกำลังยกยิ้มอยู่แบบนั้น สายตาคมถูกกรีดอย่างสวยงาม สวมชุดเดรสกระโปรงสั้นสีแดงสด ผมสีชาสั้นปะบ่า ทำให้เธอคนนี้ดูเปรี้ยวจี๊ดจนเข็ดฟัน ริชาร์ดมองเธอที่เดินตรงมากอดคอเขาแน่นและ...
จุ๊บ!!
“ราชันย์อยู่ไหนคะ? เอ๊ะ ไม่สิ ไวท์...”
“เจส เออ ไวท์ นี่ไงเจสสิก้า คู่หมั้นของแก” ไวท์มองร่างของหญิงสาวที่หันมามองเขา พร้อมกับเบิกตาโพลงด้วยความตกใจกับความหล่อดิบ เถื่อน ซึ่งต่างจากราชันย์ที่หล่อใสอย่างมาก ให้ตายเหอะ เธอชอบผู้ชายแบบริชาร์ดมากเลยนะ แก่ๆ ยิ่งกินยิ่งมันส์ แต่กลับไวท์... หล่อดิบเถื่อนแบบนี้ ก็มีเสน่ห์ไปอีกแบบ
“ไวท์ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คู่หมั้น”
“อือ” เจสสิก้าเดินเข้าไปโอบกอดคอหนาทันที ท่ามกลางเสียงฮือฮา จนไวท์เอียงคอมองด้วยสีหน้าไม่ชอบใจเท่าไหร่กับท่าทีของผู้หญิงคนนี้
“ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว... เรามาสนุกกันก่อนแต่งงานดีไหม?”
“หึ ขอโทษทีนะ พอดีว่าฉัน ยังไม่อยากมีอะไรกับผู้หญิงร่านๆ แบบเธอ”
“!!!”
“ร่านดีนี่ ถึงว่า... ราชันย์มันถึงหนีไปมีแฟน และเหลือเดนมาตกถึงฉัน” ใบหน้าหล่อยกยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะผลักร่างบางออกไป เดินลงเวทีโดยที่ไม่มีใครสามารถทำอะไรได้ แม้แต่ริชาร์ด ทุกอย่างดำเนินต่อไปอย่างสนุก แต่ไวท์กลับมานั่งดูดบุหรี่ที่หลังบ้านอย่างไม่สบอารมณ์ พร้อมกับลูกน้องของเขาสามสี่คน จนกระทั่งลูกน้องของเขาพาคนที่เขาอยากเจอมาจนได้
“คุณไวท์ คุณมีธุระอะไรกับผมเหรอ?”
“มึงคิดยังไง จะขอดูแลวิวจากกู!!”
“กะ ก็ฉันชอบพี่สาวนาย ฉันก็ต้องดูแลเธอ ไม่ถูกเหรอ?”
“หึ น้ำหน้าอย่างมึงจะดูแลวิวได้ไง เอาตัวมึงเองให้รอดก่อนเหอะ เฮ้ย!!” ไวท์ทิ้งก้นบุหรี่ลงพื้น ก่อนจะเดินก้าวไปหยุดตรงหน้าโทนี่และจัดการซ้อมเขาทันทีอย่างรุนแรง
“ฮ่าๆ จะดูแลวิว เนี่ยเหรอ? คนจะดูแลวิว ถุย!! กระจอก”
“อึก...”
“ไสหัวมึงไปจากวิวซะ ก่อนที่มึงจะไม่มีชีวิตอยู่ต่อ!!” ใบหน้าหล่อมองโทนี่ที่แทบจะคลานหนีไป เสียงหัวเราะของเขาราวกับคนบ้าคลั่งจนลูกน้องของเขาพากันหวาดกลัวไม่ต่างกัน
โครม!!
“เสียงอะไรวะ ไปดูดิ”
ร่างบางของอีฟที่ดันผ่านมาเห็นการกระทำของไวท์โดยไม่ได้ตั้งใจ ใบหน้าจิ้มลิ้มทำหน้าไม่ถูกมองลูกน้องของไวท์ที่เดินมากระชากแขนบางให้ออกจากที่หลบซ่อน ใบหน้าหล่อขมวดคิ้วทันที ก่อนจะแสยะยิ้มออกมา
“พวกมึงไปได้แล้ว เดี๋ยวกูจัดการน้องสะใภ้กูเอง”
“ครับคุณไวท์”
“คะ คือว่าอีฟ ไม่ได้ตั้งใจนะคะพี่ไวท์ อีฟแค่...”
หมับ!!
“อ่ะ พะ พี่ไวท์”
“เป็นเด็กไม่ดีเลยนะ แอบดูแอบฟังผู้ใหญ่เขาคุยกันได้ไงฮึ” ไวท์กระชากร่างบางมาใกล้ๆ จนลมหายใจของเขาร้อนรดริมฝีปากของอีฟ ที่ออกอาการกลัวเขาจับใจ มือหนาลูบไล้ไปตามแขนนวลทันทีอย่างถือวิสาสะ
“แบบนี้ต้องลงโทษนะ”
“อะ อีฟไม่ได้...”
“อีฟ!!”
“ชะ ชัน...” อีฟยิ้มออกมาเมื่อได้ยินเสียงเรียกของราชันย์ แต่ทว่าร่างบางกลับถูกลากไปที่พุ่มไม้ติดกับกำแพงคฤหาสน์พร้อมกับแผ่นหลังของเธอที่แตะความเย็นของกำแพง เงยหน้าสบตากับไวท์ที่กักกั้นเธอด้วยแขนทั้งสองข้าง แสงไฟที่ลอดเข้ามาในต้นไม้ กระทบกับใบหน้าของเขา ราวกับซาตานที่กำลังจะพรากความเป็นมนุษย์ของเธอไป
“พี่ไวท์ปล่อยอีฟ อีฟจะไปหาชัน”
“มันมีอะไรดีเหรอ? ไอ้ราชันย์น่ะ”
“พะ พี่เรียกชันว่าไอ้ได้ไง? เขาเป็นน้องพี่นะ”
“เหรอ ไม่ยักรู้นะว่า ฉันกับมันเป็นพี่น้องกันด้วย” ใบหน้าหล่อโหดทำหน้าไร้เดียงสา เหมือนไม่รู้ว่าสิ่งที่อีฟพูดคือความจริง ใบหน้าจิ้มลิ้มไม่เข้าใจกับการกระทำของเขาสักเท่าไหร่ ความดิบ ความห่ามของผู้ชายคนนี้ ช่างน่ากลัวจริงๆ
“อีฟ หายไปไหนเนี่ย!!”
“ชัน อีฟอยู่ อื้อ...”
และก่อนที่เสียงของอีฟจะเล็ดลอดออกไป ริมฝีปากร้อนก็ประกบจูบลงทันที อีฟเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ มองลอดพุ่มไม้ก็เห็นใบหน้าของราชันย์อย่างชัดเจน มือบางพยายามผลักอกแกร่งให้ออกไป ขาทั้งสองข้างก็พยายามทุกทางให้ราชันย์รู้ว่าเธออยู่ตรงนี้ แต่ทว่าไวท์กลับใช้หัวเข่าตัวเองกดขาทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ พร้อมกับสอดแทรกลิ้นร้อนๆ เข้าไปกวัดเกี่ยวลิ้นบางอย่างรุนแรง จนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบดังไปทั่ว ราชันย์ที่ได้ยินก็หันซ้ายหันขวาไปมองว่าเสียงอะไร แต่เขาก็ไม่เอะใจอะไร อีฟอาจจะเดินเล่นอยู่ในงานก็ได้มั้ง คิดได้ดังนั้นร่างหนาก็เดินออกไป ปล่อยให้อีฟถูกซาตานร้าย บดขยี้จูบอย่างรุนแรงจนเธอแทบจะขาดใจถ้าเขาไม่ถอนจูบออก
“แฮ่กๆ พะ พี่ไวท์!!”
หมับ!!
“ไม่มีตบครั้งที่สองแน่นอน สาวน้อย”
“พี่ทำแบบนี้ทำไม? อีฟเป็นแฟนราชันย์นะ!!” น้ำเสียงเล็กตะคอกเขา ก่อนจะใช้มือเช็ดปากตัวเองไปด้วย รสขมของบุหรี่ทำให้เธอขยักแขยงเหลือเกิน ไวท์ไม่ตอบแต่กลับโน้มใบหน้าลงไปที่ซอกคอหอมทันที จนอีฟดิ้นไปมา มือหนาจับข้อมือทั้งสองข้างของเธอตรึงไว้ที่เหนือหัว มืออีกข้างก็ลูบไล่ซอกคอจนมาถึงทรวงอกพอดีมือ
- Writer
