"จินเยว่!!/คุณหนู!!" ข้าและสาวใช้เรียกชื่อนางพร้อมกันเมื่อนางกระอักลิ่มเลือดออกมาก้อนใหญ่ก่อนที่นางจะหมดสติไป ตอนนี้ตัวนางและชายดสื้อของข้าเต็มไปด้วยรอยเลือดที่นางกระอักมาเปรอะเต็มไปหมด
"หมอหลวงมาแล้วขอรับ!!!" เสียงของหนานจิ้งดังขึ้นพร้อมกับหมอหลวงที่ก้าวเท้าเข้ามาภายในตำหนักอย่างรวดเร็วข้าจึงวางตัวนางให้นอนราบลงกับเตียงและลงมายืนมองอยู่ด้านข้าง
"ตรวจนางเร็วเข้า!! นางสิ้นสติไปแล้ว!!" ข้าตวาดลั่นจนหมอหลวงสะดุ้งแต่ข้าก็มิได้สนใจเพราะตอนนี้มีเพียงแค่นางเท่านั้นที่ข้าจับจ้อง
"เป็นไปมิได้...."หมอหลวงเอ่ยขึ้นพลางหันมองข้าอย่างตื่นตระหนกหลังจากจับชีพจรของนางอยู่พักใหญ่
"เป็นไปมิได้เรื่องอันใด!" ข้าแทบจะสติหลุดเมื่อเห็นหมอหลวงทำหน้าตื่นตระหนกเช่นนั้น
"ปาฏิหาริย์ขอรับ ปาฏิหาริย์โดยแท้" หมอหลวงก้มหัวรายงานข้าเสียงสั่น
"เจ้าหมายความว่าเยี่ยงไร?"
"ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นแล้วขอรับพิษในกายของพระชายารอ
