ข้าลืมตาขึ้นมามองใบหน้าที่เข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้งภายในอ้อมกอด นางหลับสนิทอีกคราหลังจากที่เล่าเรื่องเมื่อคืนก่อนที่โดนจับไปให้ข้าฟัง
ข้ามิคาดคิดเลยว่าเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นกับนางมันจะพัวพันมายาวนานถึงเพียงนี้
"เป็นเจ้าก็มิง่ายเลยเช่นกันหรือนี่? เดิมทีข้าคิดว่าบุตรสาวคนเล็กผู้เป็นที่รักของผู้คนทั้งจวนเช่นเจ้าจะมีชีวิตที่มีแต่ความสงบสุขเสียอีก"
"ที่แท้เจ้ากลับถูกใช้เป็นเครื่องมือชำระความแค้นในอดีตที่เจ้ามิได้รับรู้เรื่องราวอันใดเลยเช่นนี้"
ข้าก้มลงจุมพิตนางอีกครั้งก่อนจะจัดการกับเสื้อผ้านางที่ข้าเคยดึงออกให้กลับมาอยู่บนตัวนางให้เรียบร้อย
ข้ากระชับอ้อมแขนรั้งตัวนางให้แนบชิดยิ่งขึ้นจนลมหายใจของนางเป่ารดอกของข้า
ข้ามิอาจรู้ได้ว่ากอดของข้าจะอุ่นสำหรับนางหรือไม่ แต่สำหรับตัวข้านั้นกลับติดใจในไออุ่นบนกายของนางเสียแล้ว
.......
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาอีกรอบคราวนี้ก็พบว่าข้างนอกสว่างแล้วและฉัน
