"อือ...." ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาพลางยื่นมือควานหาคนที่นอนข้างกายเมื่อคืนแต่ก็พบกับความว่างเปล่า
"เขาไปไหนเนี่ย? เข้าวังไปแล้วหรอ?"
ฉันพึมพำออกมาเมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบว่าบนเตียงนั้นมีแค่ฉันที่นอนอยู่คนเดียวและตอนนี้ก็สว่างมากแล้ว
"ตื่นแล้วหรือเจ้าคะพระชายารอง"
"ซูหวาท่านอ๋องล่ะ เจ้าเห็นหรือไม่?"
"ท่านอ๋องเดินทางเข้าวังไปตั้งแต่เช้าตรู่แล้วเจ้าค่ะ"
"อ๋อ เช่นนั้นข้าจะกลับตำหนักแล้วนะ"
"ท่านอ๋องสั่งไว้ว่าให้บ่าวช่วยพระชายารองแต่งตัวเจ้าค่ะ"
ซูหวาเดินเข้ามาใกล้ฉันพร้อมกับวางเสื้อผ้าของฉันลงบนโต๊ะ
"บ่าวจะรีบเตรียมน้ำให้ท่านล้างหน้าเจ้าค่ะ โปรดรอสักครู่" นางก้มหัวให้ฉันก่อนที่จะเดินออกจากตำหนักไปและยกถังน้ำเข้ามาวางไว้
เมื่อฉันจัดการล้างหน้าล้างตาเสร็จซูหวาก็มาช่วยแต่งตัวให้ฉัน
"พระชายารองอยากทานสิ่งใดเป็นพิเศษหรือไม่เจ้าคะบ่าวจะจัดเตรียมให้"
"ไม่ล่ะ ข้าจะกลับตำหนักแล้ว ขอบใจเจ้ามาก เจ้
