MAFIA [ผู้หญิงของมาเฟีย]
959 Words
EP.2
"พี่สุดหล่อขาาา คุณโรมอยู่ไหนหรือคะ"ตั้งแต่ทานอาหารเช้าด้วยกันเสร็จคุณโรมก็ขอตัวไปเคลียร์งาน แล้วตอนนี้เกือบสิบโมงแล้วหนูมินยังไม่เห็นคุณโรมเลยและก็ไม่รู้ด้วยว่าห้องทำงานของคุณโรมอยู่ที่ไหนก็เลยเดินมาถามพี่สุดหล่อที่เป็นคนสนิทของคุณโรม
"เอ่อ ผมว่านายหญิงเรียกผมว่าไรเดอร์ดีกว่านะครับ"ไรเดอร์รีบบอกนายหญิงตัวน้อยเพราะมันคงไม่เป็นผลดีกับเขาแน่ถ้าเจ้านายมาได้ยินนายหญิงเอ่ยเรียกตนว่าสุดหล่อ
"ทำไมหรือคะ"มิลินทำหน้างงอย่างไม่เข้าใจ
"มันกลัวตายก่อนวัยอันควรนะครับ"เสียงทุ้มหนาของชายอีกคนเดินตรงมายังโรเดอร์และมิลิน มุมปากหนากระตุกยิ้มเล็กน้อย
"หรือมึงไม่กลัว"โรเดอร์ถามเพื่อนรักกลับ ส่วนแอริสก็แค่ยักไหล่ให้ก่อนจะหันไปสนใจนายหญิงตัวน้อย
"นายหญิงจะไปหานายหรือครับ เดี๋ยวผมพาไป"แอรีสเอ่ยด้วยนํ้าเสียงสุภาพ
"คะ หนูมินอยากไปหาคุณโรม"
"ถ้างั้นเชิญทางนี้ครับ"แอริสผายมือไปด้านหน้าเชิงบอกให้มิลินเดินตามมา
ก๊อก ก๊อก
"ขออนุญาตครับนาย"แอริสเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับร่างเล็กของนายหญิงตัวน้อย โลเวลเงยหน้าขึ้นจากกองเอกสารมองไปยังมือขวาคนสนิท เรียวปากหนายิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นคนตัวเล็กยืนหลบอยู่หลังมือขวาของตน
"นายออกไปได้แล้วแอริส"
"ครับ"แอริสเอ่ยรับคำแล้วก็เดินออกไป มิลินส่งยิ้มแห้งๆให้กับโลเวลอย่างเคอะเขิน
"มานี่เร็ว"โลเวลเอ่ยเรียก เท้าเล็กก็รีบสาวเท้าเดินดุ๊กดิ๊กเข้าไปหาโลเวลทันที มือหนาตบลงที่หน้าขาแกร่งเบาๆเป็นเชิงบอกนัยๆว่าให้เธอนั่งลงที่ตัก มิลินก็ไม่รอช้าที่จะทิ้งสะโพกงอนงานลงที่ตักแกร่ง
พรึบ
ฟอดดดดดดด
"ชื่นใจจัง"พอร่างเล็กนั่งลงบนตัวแขนแกร่งก็ตวัดกอดรัดเอวคอดไว้ทันที่พร้อมกับขโมยหอมแก้มนวลไปฟอดใหญ่ ส่วนคนที่โดนหอมแก้มนวลก็ขึ้นสีแดงทันทีด้วยความเขินอายถึงแม้ว่านี้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่โลเวลทำแบบนี้ก็เธอก็ตาม
"เหนื่อยไหมค่ะ"มิลินเอ่ยถาม เพราะเอกสารตรงหน้าเธอมันเยอะมากคุณโรมต้องเหนื่อยมากแน่ๆเลยกว่าจะตรวจเอกสารกองโตพวกนี้เสร็จ
"นิดหน่อยครับ"
จากนั้นมิลินก็ไม่ได้ถามอะไรโลเวลต่อสาวน้อยเอนหลังซบไปที่อกกว้างดวงตาคู่สวยก็ยังคงจับจ้องไปที่เอกสารในมือของโลเวลไม่นานเปียกตาก็ค่อยๆปิดลง ใบหน้าหล่อก้มลงมองคนตัวเล็กบนตักเล็กน้อยแล้วคลี่ยิ้มออกมาบางก่อนจะใช้มือข้างที่กอดลัดเอวเล็กไว้ขึ้นมาประคองศีรษะเล็กให้ซบหน้าเข้ากลับซอกคอของเขา
ผ่านไปสักพักคนที่เผลอหลับไปก็เริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา และสิ่งที่เธอเห็นก็คือคุณโรมยังคงอ่านเอกสารอย่างตั้งอกตั้งใจอยู่เหมือนเดิมพอมองไปดูที่เอกสารกองโตก็ที่เธอจะเผลอหลับไปตอนนี้มันหายไปหมดแล้ว
"คุณโรมขาา"
"หืม ตื่นแล้วเหรอครับ"ใบหน้างามพยักหน้ารับหงึกหงึก
"ไปล้างหน้าล้างตาก่อนเร็ว จะได้สดชื่น"
"ค่ะ"ตัวเล็กก็ปีนลงจากตักแกร่งของโลเวลแล้วเดินไปยังห้องนํ้าที่ซ่อนตัวอยู่ที่มุมหนึ่งของห้องทำงาน พอกลับออกมาก็ไม่เห็นร่างสูงของโลเวลนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน แต่เขาเปลี่ยนไปนั่งที่โซฟาตัวใหญ่อยู่อีกฝั่งของห้องแทน
"มานั่งตรงนี้มา"แล้วมิลินก็เดินเข้าไปหย่อนสะโพกลงนั่งข้างโลเวลอย่างว่าง่าย มุมปากหนาของมาเฟียหนุ่มยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะขยับตัวแล้วทิ้งศีรษะลงบนตักเล็กของคนตัวเล็ก มิลินตกใจเล้กน้อยแต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรปากจิ้มลิ้มอมยิ้มน้อย มือหนาก็จับมือเล็กมากุมไว้วางบนอกส่วนอีกข้างก็ยังถือเอกสารการประชุมอยู่
หลายชั่วโมงต่อมา
"คุณโรมขาาาา หนูมินหิวแล้ว"เด็กสาวที่นั่งหน้ามุ่ยเป็นหมอนหนุนให้มาเฟียหนุ่มนอนหนุนตักอ่านเอกสารการประชุม ว่าขึ้นเพราะตอนนี้ก็เลยเวลาอาหารกลางวันไป15นาทีแล้ว หนูมินหิว หนูมินหิววววววววว
"เที่ยงแล้วหรอ ถ้างั้นไปทานข้าวกันครับ"โลเวลยันตัวลุกขึ้นแล้วเก็บเอกสารเข้าในแฟ้มแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนจะส่งมือหนาไปตรงหน้าหญิงสาว
"หนูปวดขา เดินไม่ไหว"นํ้าเสียงอ้อนๆที่เอ่ยออกมาทำให้มาเฟียหมุ่นอดยิ้มไม่ได้ ก่อนจะก้มตัวลงเล็กน้อยเพียงที่จะช้อนอุ้มคนขี้อ่อนขึ้นมาแนบอก
"คิก คิก"สาวน้อยหัวเราะออกมาอย่างชอบใจพร้อมตวัดแขนเรียวเล้กทั้งสองข้างโอบรอบคอหนาไหว

ตัวละครเพิ่มเติม
แอริส ตำแหน่ง มือขวา อายุ 28 ปี คำพูดที่แสนจะอบอุ่มใครจะรู้ว่ามันอาบไปด้วยยาพิษ
ไรเดอร์ ตำแหน่ง มือซ้าย อายุ 28 ปี ยิ้มเก่ง ขี้เล่น แต่ความขี้เล่นก็เต็มไปด้วยความน่ากลัวและความโหดเหี้ยมเช่นกัน
- Writer
