CHAPTER NINE
HINDI ko namalayan na nakaidlip pala ako habang yakap-yakap niya.
“I'm sorry. Ginawa kitang tulugan,” sabi ko at bahagyang lumayo sa kanya.
“No, Hannah. I don't mind. I could hold you all day in fact.”
Kinabig niya uli ako at isinubsob sa dibdib niya.
“Hmm...LA, seriously, kailangan ko nang pumunta sa kusina. Malapit nang maglunch.”
“Need a hand?”
“No, thanks. Kayang-kaya ko na 'to. Dito ka na lang, okay?”
“Sure.” Hinalikan pa niya 'ko sa noo bago ako tumayo at dumiretso ng kusina.
Hay...
Napakaswerte ng babaeng mamahalin ni Luis Alfred. Hindi ko tuloy maiwasang makaramdam ng saya at lungkot. Masaya kasi alam kong totoong nag-aalala siya sa akin at malungkot kasi kapag natapos na ang kaso, tatapusin na rin namin anuman ang meron kaming 'to.
Sana kasi umpisa pa lang
