Hindi mapalis-palis ang ngiti ko habang nasa iisang lamesa kami ni Kandrick kasama ang Mama niya. Sabay-sabay kami mga mag-me-meryenda.
Meet the parents ang pakiramdam ko. Para akong ipinakikilala kahit hindi ganoon ang sitwasyon.
Sa tuwa ko ay kapansin-pansin ang kanina pang nagmamala-rosas kong pisngi kaya napapataas ng isang kilay sa akin si Kandrick.
"Could you please stop smiling??" he irritably stopped me because he's really irritated by my silence giggling so I pouted cutely.
"Why? What's wrong? Is it bad to smile like this?" I asked innocently after digging in the rice cake called biko on my plate.
"Ang sagwang tingnan kaya itigil mo iyan," banas niyang sagot kaya napaawang naman ang bibig ko.
What? Anong masagwa roon?
"Kandrick," pananaway naman bigla ni Tita Odessa sa kan
